علی اصغر ملک افضلی - استادیار
سعیده قادری - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

خصوصی سازی به طور کلی و خصوصی سازی خدمات شهری به طور خاص، یک پدیده جهانی طی سال های اخیر بوده است. اغلب شهرداری ها و دولت های محلی در کشورهای مختلف در این سال ها با چالش های روزانه برای افزایش کمی و کیفی خدمات شهری، کاهش مالیات ها و جوابگویی بیشتر به نیازهای شهروندان، به دنبال ارایه روش های جایگزین در خدمات شهری بوده اند. در این میان خصوصی سازی برای بسیاری از مدیران شهری به عنوان یک انتخاب مناسب و معتبر برای ارایه خدمات شهری به منظور کاهش هزینه ها مورد توجه قرار گرفته است. گسترش این تفکر در محدوده خدمات شهری نیز تا حدودی منشعب از این ایده اصلی بود که رقابت در بخش خصوصی روش کاراتری برای ارایه این نوع خدمات است و به شهروندان قدرت انتخاب بیشتری می دهد. این مقاله ضمن تشریح دلایل و رویکردهای موجود در زمینه خصوصی سازی خدمات شهری به بررسی سطوح خصوصی سازی خدمات شهری به منظور شناسایی موانع و مشکلات و راهکارهای مناسب مبتنی بر ادبیات موجود و نظریات صاحبنظران و تجارب ایران وجهان پرداخته و در انتها چارچوبی جهت کاربست در ایران ارایه می دهد.

مشارکت، خصوصی سازی، خدمات شهری