بررسی میزان تاثیر ستونهای شنی در برابر نشستهای پی ناشی از روانگرایی با استفاده از روش انرژی

پدیده روانگرایی به عنوان یک خطر جدی، سازههای مستقر بر روی پروفیل خاکهای مستعد روا نگرایی را تهدید میکند. مقاومتبرشی خاکهای ماسه ای اشباع در طول حرکات قوی زلزله به دلیل جذبانرژی و استهلاک آن که بصورت افزایش فشار آب حفره ای بروز میکند، بصورت تناوبی تقلیل مییابد و سرانجام باعث روانگرایی خاک میشود. بنابراین منطقی به نظر میرسد که فرآیند روانگرا شدن خاک بوسیله جذبانرژی هیسترزیس مورد بررسی قرار گیرد. در ماسه های اشباع متدهای زیادی برای مقابله با روا نگرایی وجود دارد که ستونهای شنی یکی از موثرترین این روشهاستکه میتواند در میزان انرژی جذبشده توسط خاک تاثیر داشته باشد. در مقاله حاضر نتایج 7 آزمایش میز لرزه در محیط l-g که در مدلسازی آن از ماسه 161 فیروزکوه بهره گرفته شده است مورد بررسی قرار گرفته و میزان انرژی مستهلک شده در واحد حجم، در هرآزمایش محاسبه گردیده است. در ادامه با تطبیق میزان انرژی جذبشده و نسبتاضافه فشار حفره ای، تاثیر ستونهای شنی برای مقابله با این پدیده تعیین شده است. در این سری از تستها از سه تیپ آرایش برای ستونهای شنی و دو تیپ حرکتی جهت اعمال بار دینامیکی استفاده شده است. نتایج آزمایش حاکی از آن است که با مسلح کردن خاکهای ماسه ای توسط ستونهای شنی میزان انرژی در واحد حجم زیادی را جهتروا نگرایی می طلبد. در این مقاله نحوه ارتباط آرایش و انرژی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است.

Keywords:

کلمات کلیدی: اضافه فشار حفره ای , روا نگرایی , آرایش ستونهای شنی , تیپ حرکت ورودی , انرژی در واحد حجم