فاطمه نجمی - گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
آزاده ملکزاده شفارودی - گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمدحسن کریم پور - گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

معدن کایولن بهاریه در فاصله 15 کیلومتری شرق شهرستان کاشمر در استان خراسان رضوی واقع شده است. این محدوده بخشی از کمربند ماگمایی فلززایی خواف- کاشمر- بردسکن می باشد که در شمال گسل بزرگ درونه قرار گرفته است. پهنه های کایولینیزه شده این محدوده محصول دگرسانی گرمابی سنگ های آتشفشانی داسیتی تا ریوداسیتی منسوب به ایوسن در شمال شرق ایران هستند. این سنگها عمدتا دارای بافت پورفیری بوده که درشت-بلورهای پلاژیوکلاز، ارتوکلاز و کوارتز درون آن دیده می شود. دگرسانی آرژیلیک پیشرفته شدید، سیلیسی شدن شدید تا متوسط، سیلیسی- سرسیتی و پروپلیتیک ضعیف مهمترین زونهای دگرسانی موجود در محدوده مطالعاتی می باشند. بر پایه بررسیهای صورت گرفته کانی های رسی، کوارتز ثانویه، سرسیت، اپیدوت و کلریت و همچنین بر اساس نتایج آنالیز XRD کانی های کوارتز، ارتوکلاز، آلبیت، ایلیت، کایولینیت و پیروفیلیت مهم ترین فازهای کانیایی در این پهنه ها می باشند. به نظر می رسد محلولهای اسیدی گرمابی نقش بارزی در تشکیل و توسعه ذخیره کایولن بهاریه داشته اند.

پتروگرافی، کانی شناسی، زونهای دگرسانی، کایولن، بهاریه، ایران