مجید حیدری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
علیرضا زراسوندی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عادل ساکی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مجید طاشی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

با توجه به تاثیر مهم شاخص هایی نظیر فوگاسیته اکسیژن، محتوی هالوژنی و تغییرات دمایی توده آذرین در کانه-زایی پورفیری، هدف از پژوهش حاضر، بهره گیری از شیمی بیوتیت به منظور بررسی شاخص های فیزیکوشیمیایی موثر در کانه زایی در کانسارهای برخوردی (چاه فیروزه، کدر) و پیش از برخوردی (درآلو و ریگان) در کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان است. تخمین دما بر اساس شیمی بیوتیت در کانسارهای مورد مطالعه ترتیب کدر، ریگان، درآلو و چاه فیروزه را نشان می دهد. دیاگرام Xpdo- Xph – Xanبرای بیوتیت ها، نشان داد که سیستم های پورفیری های در محدوده متوسط تا بالای فوگاسیته اکسیژن قرار می گیرند. میانگین fH2O/fHF و fH2O/fHCl, در بیوتیتهای مورد مطالعه، بیشتر از یک است که نشان دهنده بالا بودن محتوی آب سیالات اولیه نسبت به محتوای هالوژنی است. این نسبت، در پورفیری های برخوردی در مقایسه با کانسارهای پیش از برخوردی بالاتر است. براساس دیاگرام fH2O/fHCl vs. IV(Cl) پورفیری های برخوردی (چاه فیروزه و کدر) و همچنین پورفیری درآلو (پیش از برخوردی) محتوی Cl و fH2O/fHCl مشابهی با پورفیری های دالی، میدوک و بینگهام دارند. بر اساس نمودار XF/XOH در مقابل XMg و XFe ، افزایش نسبی F در پورفیری های برخوردی به ویژه کانسار کدر را می توان به غنی شدگی این سیستم ها از منیزیم دانست. بر اساس دیاگرام XCl/XOH در مقابل XMg و XFe، تغییر در فوگاسیته کلر در کانسارهای برخوردی (چاه فیروزه و کدر) و پورفیری درآلو (پیش از برخوردی) اندک است. محتوی بالای F و ثبات تقریبی در فوگاسیته F و Cl در پورفیری های برخوردی (چاه فیروزه و کدر) در مقایسه با کانسارهای پیش از برخوردی به ویژه پورفیری ریگان را می توان از دلایل افزایش کانه زایی در پورفیری های برخوردی مورد مطالعه دانست.

کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان، سامانه های مس پورفیری، شیمی بیوتیت