کانی زایی آنتیموان در پهنه زمین درز سیستان

پهنه جوش خورده سیستان در شرق و جنوب شرق ایران عمدتا از سنگهای رسوبی فلیش گونه و بقایای پوسته اقیانوسی تشکیل شده است.. فرآیند های گرمابی مرتبط با نفوذ وخروج سنگ های آذرین در این پهنه ازایوسن تا کواترتری باعث دگرسانی وکانی زایی های گرمابی گسترده و متعددی شده است. کانی زایی آنتیموان در این پهنه در مکان های متعددی از نهبندان تا جنوب زاهدان مشاهده می شود. کانسارها و اندیس های مورد بررسی در این مقاله شامل شورچاه ، توزگی، سفید سنگ، بایوت، لخشک و سفیدابه می باشند. کانی زایی آنتیموان در پهنه جوش خورده سیستان عمدتا به صورت رگه های استیبنیت و استیبنبت-کوارتز تشکیل شده است. دگرسانی غالب با این رگه ها، دگرسانی سیلیسی و نوع کانی زایی از نوع اپی ترمال است. این مقاله ضمن بحث در باره زمین شناسی، سنگ نگاری و ژیوشیمی سنگهای میزبان، کانی شناسی ، سبک و نوع کانی زایی آنتیموان را نیز بررسی می نماید.

Keywords:

رگه های استیبنیت , اپی ترمال , مناطق پسابرخوردی , فلیش ,