ردیابی هندسی عناصر تیپومورفیک در آثار طلای نیکویه (استان قزوین)

ردیابی هندسی عناصر تیپومورفیک یک روش ابداعی برای تشخیص مناطق امید بخش معدنی است که با استفاده از سری اعداد فیبوناچی و تعیین نسبت طلایی داده ها، شرایط لازم را برای تشخیص مناطق امید بخش معدنی در رخساره های پساماگمایی فراهم می نماید. منطقه نیکویه در جنوب غربی استان قزوین، از استعداد کانه زایی طلا و عناصر فلزی وابسته به آن برخوردار است که با توجه به مطالعات ژیوفیزیکی و پردازش یافته های ژیوشیمیایی، تصمیم گیری قطعی برای ادامه فعالیت های اکتشافی این منطقه با ابهاماتی همراه بوده است. در این تحقیق، از معیارهای ژیوفیزیکی (مقاومت ویژه الکتریکی و قطبش القایی) و ژیوشیمیایی (توزیع سطحی طلا و روی) برای ردیابی هندسی توده مینرالیزه استفاده گردیده و شعاع اثر رویدادهای کانه زایی با استفاده از خواص سری فیبوناچی و تخمین الگوی توزیع اشکال طلایی محاسبه شده است. با توجه به نتایج ارایه شده، تنها بخشی از آثار دگرسانی نیکویه از پایداری هندسی لازم برای توزیع سطحی متغیرهای ژیوفیزیکی- ژیوشیمیایی برخوردار بوده و بیانگر تداوم کانه زایی در عمق هاله های دگرسانی است. شواهد صحرایی و نمونه های به دست آمده از ترانشه های اکتشافی نیز در مطابقت مکانی با ردیاب هندسی این تحقیق است.

Keywords:

ردیاب هندسی , طلا , نیکویه , هیدروترمال