بهره برداری بهینه از شبکه توزیع دارای واحدهای تولید پراکنده و نیروگاه های بادی- فتوولتاییک در شبکه های تجدید ساختار یافته

صنعت برق به عنوان یک صنعت یکپارچه و کاملا انحصاری در اذهان شکل گرفت، که هر کسی توان ورود به این عرصه و انجام فعالیت در آن را نداشت. با همین ذهنیت بود که دولت ها (به طور عام) کنترل صنعت برق را در دست گرفتند. به تدریج و با بروز مشکلاتی در اداره دولتی صنعت برق، همانند ناتوانی دولت در تامین مالی مناسب برای این صنعت، ناکاراییسرمایه گذاری و بهره برداری و ... این سوال شکل گرفت که به چه نحوی میتوان از پتانسیل بخش خصوصی در این صنعت استفاده کرد پاسخ به این سوال به نوعی برابر با شکستن انحصار عمومی این صنعت و ورود تدریجی بخش خصوصی به حوضه های مختلف آن است. اولین نتیجه ناشی از این تجدید ساختار، جدا سازی سه عنصر اصلی برق، یعنی تولید، انتقال و توزیع را ایجاب میکند. این تفکیک، زمینه ساز تشکیل بازار عمده فروشی برق بود. تحولات بعدی صنعت برق را باید مدیون این جسارت و تجربه قلمداد کرد. از این رو هدف این مقاله بهره برداری بهنیه از شرکت توزیع دارای واحدهای تولید پراکنده با هدف دستیابی به بیشترین سود با تعیین سهم توان اکتیو و راکتیو خروجی نیروگاه های بادی و فتوولتاییک تعریفشده و در آن با توجه به قابلیت تولید توان راکتیو نیروگاه های فتوولتاییک و ژنراتورهای القایی دو سو تغذیه درنیروگاه بادی، برنامه ریزی مشارکت واحدها در تولید توان اکتیو و راکتیو با هدف بیشینه شدن سود شرکت توزیع PBUC انجام می شود. یک مدل ریاضی برای حل این مساله ارایه شده است.

Keywords:

بهره برداری بهینه , شبکه توزیع , نیروگاه بادی , نیروگاه فتوولتاییک , تجدید ساختار