بررسی استفاده از باکتری باسیلوس ساب تیلیس در بتن های خودترمیم شونده

ترک های کوچک در بتن ممکن است با گذر زمان تبدیل به ترک های بزرگ شده و منجر به کاهش عمر مفید سازه های بتنی گردند. بنابراین باید سرعت رشد و گسترش ترک ها را محدود کرد. ترمیم ترک در بتن یکی از راه های موثر برای جلوگیری از گسترش ترک ها می باشد به همین دلیل از گذشته تا کنون روش های مختلفی برای ترمیم ترک های ایجاد شده بر روی بتن در اثر عوامل مختلف بررسی و مقایسه شده اند. این پژوهش یک روش بیولوژیکی برای بهبود اثر خودترمیم شوندگی تیرهای بتنی توسط فعالیت میکروبی باکتری باسیلوس ساب تیلیس را ارایه می دهد. در این پژوهش خودترمیمی شوندگی با تزریق باکتری باسیلوس توسط سرنگ انسولین به داخل ترک آغاز می گردد. به همین منظور 6 عدد تیر بتنی با ابعاد 15×15×20 سانتی متر ساخته شدند و خاصیت خودترمیم شوندگی با ایجاد ترک از طریق اعمال بار استاتیکی پیچشی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. در پایان با توجه به لنگر پیچشی نهایی تیرها این نتیجه گرفته شد که تیر ترمیم شده با این روش ظرفیت پیچشی نمونه شاهد اولیه را 93.13 درصد افزایش داده و ظرفیت پیچشی تیر ترک خورده را نیز 7.6 برابر کرده است.

Keywords:

باکتری باسیلوس ساب تیلیس , خودترمیم شوندگی , بتن , پیچش