رویکرد منظرین روشی برای باز آفرینی منظر بافت تاریخی و تقویت گردشگری شهری،نمونه موردی خیابان بافت تاریخی آران و بیدگل

درفرآیند باز آفرینی پایدار شهری ، توجه به کیفیت منظر به علت تاثیرات روانی فراوانی که بر شهروندان و گردشگران میگذارد از اهمیت بالایی برخوردار است و در باز آفرینی منظر، رویکرد منظرین می تواند با نگرشی همه جانبه و کاملتر به باز آفرینی منظر بپردازد و ازین باب دارای مشترکات زیادی با تعاریف و فرایند باز آفرینی است. بافت های تاریخی شهرهای ایران به علت مسایل متعدد خالی از سکنه شده اند و باز آفرینی پایدار شهری در محدوده بافتهای فرسوده( به عنوان یکی از 5 مورد اصلی تعریف شده به عنوان محدوده های هدف) در اکثر شهرهای ایران دارای مساحت زیادی همپوشانی با بافت تاریخی می باشد که سیاست های منظرین مشترک و متعددی را از مرحله برنامه ریزی تا طراحی و اجرا می طلبد . بنابراین توجه به منظر بافت تاریخی و اتخاذ رویکرد مناسب جهت باز آفرینی منظر دارای اهمیت فراوانی است . از سوی دیگر یکی از موضوعات اصلی فرایند باز آفرینی توجه به رونق اقتصادی بافت است که برای نیل به این هدف گردشگری شهری می تواند تا حد زیادی موفق عمل کند.گردشگری شهری موجب رونق اقتصادی بافت شده و رویکرد منظرین عامل موفقیت گردشگری شهری است.به عبارت دیگر رویکرد منظرین به عنوان عامل مشترک میان فرایند باز آفرینی منظر و گردشگری شهری عمل می کند و نتیجه موفق حاصل از آن موجب کیفیت بخشی به منظر در هر دو حیطه باز آفرینی و گردشگری شهری می شود. جهت تبیین این رابطه شهر آران و بیدگل و منظردو خیابان در بافت تاریخی آران و بیدگل ، اولی خیابان نواب صفوی در فصل مشترک و لبه ذهنی آران و بیدگل به عنوان بخشی از فصل مشترک میان دو هسته تاریخی دو بخش آران و بیدگل و دومی خیابانی جدیدالاحداث در بافت تاریخی آران ، که با تخریب های گسترده در بافت تاریخی بدست مردم بوجود آمده است، به عنوان نمونه موردی این تحقیق انتخاب شده و سیاست ها و راهبردهای اتخاذ شده با رویکرد منظرین در جهت باز آفرینی منظر این دو خیابان و رونق گردشگری شهری آن بیان شده است.

Keywords:

باز آفرینی , گردشگری , منظر , خیابان , رویکرد منظرین