ارزیابی استفاده از حوضچه های تاخیری جهت کاهش دبی پیک سیلاب در حوضه آبریز شهری کال سرافرازان

روش توسعه کم اثر (Low Impact Development) شهرها امروزه در طراحی شبکه های جمع آوری و هدایت آبهای سطحی به طور فزآینده ای برای کاهش عوارض هیدرولوژیکی و جانبی ساخت و ساز و توسعه در حوضه های شهری مورد استفاده قرار می گیرد.توسعه کم اثر در واقع یکی از روش های مدیریت رواناب شهری برای حفظ یا بازگرداندن شرایط هیدرولوژیکی طبیعی یک حوضه آبریز به حالت پیش از توسعه یافتگی می باشد.در روش LID با استفاده از خصوصیات و ایجاد ابنیه های پیشنهادی در سطح حوضه، اقداماتی در جهت کاهش حجم و دبی اوج رواناب، تصفیه آلودگی رواناب و همچنین افزایش نفوذ صورت می‎گیرد. برای انجام این تحقیق ابتدا اطلاعات مورد نیاز شامل مواردی چون نقشه های کاربری شهری ، نقشه های توسعه شهری و غیره حوضه مسیل سرافرازان مشهد جمع آوری شده سپس با توجه به ایجاد مدل هیدرولوژیکی مناسب مقادیر رواناب و دبی پیک سیلاب در محدوده مورد مطالعه برآورد شد.در ادامه با استفاده از روش های توسعه کم اثر (LID) و بطور خاص استفاده از مخازن تاخیری جهت کاهش رواناب و دبی پیک سیلاب با توجه به وضعیت موجود و آینده بررسی و پیشنهاد گردید.در این تحقیق با استفاده از مخزن دبی پیک سیلاب مسیل سرافرازان %32 کاهش که منجر به کاهش خسارات و هزینه ها بازسازی بدنه مسیل می شود.

Keywords:

روش توسعه کم اثر , رواناب سطحی , مسیل سرافرازان , دبی پیک سیلاب , شیوه های سازه ای