سیده هدی شریف زاده - کارشناس ارشد معماری-
راحله رستمی - دکترای معماری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران-

دنیای پیچیده امروزی هر لحظه در حال تغییر و نو شدن است و لازمه ایجاد و استمرار یک زندگی موفق، سازگاری با این تغییرات سریع و پیچیده می باشد. برخورداری از توان سازگاری با این تغییرات چشمگیر، مستلزم خلاقیت است. نیاز به ابتکار و نوآوری که به صورت بالقوه در افراد نهادینه شده، می بایست با تلاش افراد و یاری جامعه به فعل درآید. برای دستیابی به این منظور، مراکز فرهنگی و هنری در ایجاد بستر مناسب جهت ارتقاء سطح آگاهی و فرهنگ جامعه بسیار تاثیرگذارند. مراکز فرهنگی و هنری از مورد توجه ترین مکان ها در هر فضای شهری محسوب می شوند و از جنبه های مختلف مورد تحلیل قرار می گیرند. فرهنگسراها از مکان هایی هستند که بسته به نیاز افراد مختلف و متناسب با سن افراد، به ارایه خدمات فرهنگی و هنری می پردازند و مکانی مناسب برای گذراندن وقت برای افراد در سنین مختلف و با مهارت های متفاوت می باشند. با رشد جمعیت و افزایش مهاجرت به شهرها، نیاز شهروندان به فضاهای عمومی طبیعی و فرهنگی برای آسایش خاطر و تغذیه روح افزایش یافته است؛ در این بین، پارک ها نقش بسیار مهمی در پایداری محیط زیست شهرها دارند. وجود چنین فضاهایی، تاثیرات روانی عمیقی بر جامعه می گذارد و از میزان جرم و جنایت ها می کاهد. برخی از شهرهای بزرگ دنیا هنرمندان بین المللی را برای خلق آثار هنری متناسب با چنین فضاهایی فرا می خوانند و نقش این فضاها گاها چنان پررنگ است که دیدار از یک پارک یا آثار هنری واقع در آن، به دلیل اصلی سفر به یک شهر تبدیل می شود. در این پژوهش به ضرورت وجود مجموعه پارک و فرهنگسرای هنر در منظر شهری و تاثیر آموزش هنر و محیط هنری و فرهنگی بر افراد از منظر رشد و ارتقاء ارزش های فردی، اجتماعی و فرهنگی پرداخته شده است. این پژوهش از منظر نوع برخورد با مسیله کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات تحلیلی- توصیفی می باشد.

منظر شهری، فرهنگسرا، پارک، هنر، آموزش