سعید قدیم نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت ساخت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر ،ایران
سید محمود جزایری مقدس - استادیار،گروه عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر ،ایران

تقاطع های غیر همسطح سهم به سزایی در افزایش مطلوبیت پارامترهای ترافیکی دارند. هدف از طراحی آن ها، کاهش تعداد برخورد-های ممکن بین وسایل نقلیه و هم چنین عابرین پیاده با آن هاست، به نحوی که بیش ترین ایمنی، سهولت در حرکت و کم ترین تاخیر فراهم گردد. در نتیجه در سال های اخیر تبدیل تقاطع همسطح به غیر همسطح به عنوان یک راه حل امید بخش در مدیریت موثر تقاطع ها، بوده است. با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش به منظور ارایه یک مدل پژوهشی - کاربردی جهت اولویت بندی استفاده ازگزینه های زیرگذر و روگذر، پارامترهای موثر بر انتخاب نوع تقاطع غیرهمسطح بررسی شده است . زیرگذر و روگذر براساس پارامترهای سطح کیفیت ترافیک، هزینه ساخت، کنترل دسترسی به کاربری های مجاور، منفعت استفاده کنندگان، تاسیسات زیرزمینی، توپوگرافی منطقه و موقعیت نسبت به دیگر تقاطعات و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اولویت بندی شدند که در نهایت زیرگذر با 54 درصد گزینه ی برتر شد. و همچنین از نظر اقتصادی با استفاده از نرم افراز تکسا و اکسل براساس شرایط منطقه ای مطالعه موردی پژوهش (میدان طیب آبادان)، نتیجه حاصل شد که روگذر گزینه اقتصادی تر است.

تقاطع غیرهمسطح، زیرگذر، روگذر، اولویت بندی