آزیتا آهنجیده - کارشناسی ارشد معماری

با توجه به بسیاری از تلاش هایی که در دهه های اخیر برای به دست آوردن مدل خانه هایی مطابق با معیارهای زیست محیطی در صرفه جویی انرژی در تمام مناطق جهان صورت گرفته است، و در دهه های اخیر با توجه به گرم شدن زمین و تولیدگازهای گلخانه ای و استفاده بیش از اندازه از انرژی های تجدیدناپذیر این مفهوم به یک مسیله اساسی در تمام رشته ای مختلف برای رسیدن به یک الگوی مصرف مناسب برای صرفه جویی انرژی می باشد. در معماری نیز استفاده از انرژی های طبیعی موجود در محیط یکی از ارکان مهم طراحی می باشد، چون یکی از مجموعه معیارهای طراحی در خانهپ های سنتی اقلیم و جغرافیا بوده است و عملکرد بالای سازگاری با اقلیم در الگوی خانهپ های سنتی وجود داشته است در این پژوهش خانهپ های سنتی با اقلیم های مختلف مورد بررسی قرار دادیم و هدف اصلی آن تاثیر عوامل اقلیمی در معماری خانه های سنتی جهت رسیدن به الگوی صرفه جویی انرژی در خانه های معاصر و شناخت مولفه های تاثیرگذار برای استفاده صحیح از انرژی های تجدیدپذیر و کاهش انرژی تجدیدناپذیر در خانه های معاصر است. روش این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است. اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل داده ها گرد آوری شده است. در این مقاله، تاثیرات نمونه های موردی ارزیابی شده بر روی اقلیم های مختلف ایران مورد بررسی قرار گرفته شد و بر اساس نتایج به دست آمده به مقوله معیارهای طراحی برای ساختارهای آینده و تدابیر قابل اتخاذ آن پرداخته می شود. در نهایت عنوان می شود که بخاطر الگوی طراحی معماری سنتی پیرو شرایط اقلیمی آن منطقه می باشد و با در نظرگرفتن انرژی های موجود، خانه های سنتی را طراحی می کردند بر این اساس بهترین الگوی استفاده حداکثری از انرژی های موجود طراحی اقلیمی می باشد. در نتیجه پیشنهادهایی اجرایی در خصوص طراحی خانه های معاصر به منظور صرفه جویی انرژی ارایه می گردد.

اقلیم- خانه سنتی- خانه معاصر- صرفه جویی انرژی