بررسی الگوهای حاصله از ارتباط متقابل رفتار مکانی و کالبد معماری کودکانه

به نظر می رسد ساختمانهایی که امروزه به عنوان مکانهایی فرهنگی و هنری برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد، احتمالا با کم توجهی به نیازهای روانشناختی این محیط ها، تاثیر محیط بر رفتار استفاده کنندگان و در واقع هویت کاربران طراحی گردیده است.از این رو پرداختن به نیازها و ویژگیهای فیزیکی محیط مورد نظر ، برای رسیدن به فضاهای مطلوب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تصور این است که کاربران و رفتارهای آنان،بخش های از یک نظام کلی هستند که مکان و محیط را دربردارند،رفتار انسان همیشه در یک مکانی روی می دهد و نمی توان آن را بدون در نظر گرفتن تاثیرات محیطی ارزیابی کرد. چرا که کالبد به رفتار جهت ، و آن را شکل می دهد.این امر در حقیقت به منزله باور به دیدگاه های مبنی بر رویکرد تعاملی میان محیط و انسان است به گونه ای که می توان اذعان داشت که محیط ساخته شده قابلیت های مختلفی در برانگیختن انگیزه و نیز سهولت انجام رفتارهای مربوط به رفع نیازهای اساسی انسان دارد؛ و نیز همچنین می توان اضافه کرد احساس هویت انسان با محیط کالبدی اطراف خویش ، یکی از روش ها و فرایندهای تاثیر محیط بر انسان است . به گونه ای که انسان ،هویت خویش را در هویت محیط اطراف جستجو میکند. بنابراین میتوان گفت رفتار شکل گرفته در یک کالبد معماری متاثر از ویژگیهای آن فضا است.این پژوهش دارای چارچوبی است که برآمده از حوزه علوم رفتاری است و همچنین بر آن است تا پاسخ دهد که تاثیرات محیط کالبدی بر رفتار کودکان چگونه است. روش تحقیق از نوع کیفی است و بدین منظور به بررسی پیشینه های مرتبط با این موضوع به روش کتابخانه ای با هدف دستیابی به راهکارهایی برای طراحی مطلوب فضاهای کودکانه می باشد.