رضا دانیالی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه غیرانتفاعی صایب ابهر -
رسول پهلوان پور - مدرس دانشگاه غیرانتفاعی صایب ابهر-
رضا حیدری - مدرس دانشگاه غیرانتفاعی صایب ابهر

در هر یک از ادیان و فرقه ها، فضاهایی به عنوان فضاهای مقدس شناخته می شوند که از اهمیت و احترام ویژه ای برخوردارند. هرچند فضاهای مقدس دارای ویژگی های کالبدی و ادراکی منحصربه فرد هستند؛ اما نقاط مشترکی نیز با یکدیگر دارند. از جمله اینکه تمامی آنها محلی برای ارتباط با اولوهیت و نزدیک شدن به آن تلقی می شوند. هدف پژوهش حاضر این است که با شناسایی وجوه اشتراک بین عناصر سازنده فضاهای مقدس، نقش آنها را در افزایش هم اندیشی ادیان بررسی نماید. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها و اطلاعات، توصیفی است. نتایج تحقیق نشان داد نگرش نسبت به مکان های مقدس ترکیبی از معانی، نمادها و ویژگی های فرهنگی افراد است که در تمام ادیان منجر به ایجاد حس تقدس نسبت به آن اماکن شده است. همچنین ویژگی های کالبدی همچون وحدت گرایی نقوش و طرح ها، کمال گرایی، نظم و چیدمان درونی، حضور نور و تنوع فضاها از جمله عوامل مشترک بین اماکن مقدس هستند.

فضای مقدس، هم اندیشی ادیان، حس تقدس، ویژگی های کالبدی فضا، ویژگی های ادراکی فضا