شاهرخ ملک زاده - کارشناسی ارشد گیاهپزشکی،
شهربانو گلچوبی دیوا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست،

در شرایط کنونی، شهر به عنوان مکان مناسب و شهرنشینی به عنوان مطلوبترین شیوه ی زندگی شناخته می شود. این تمایل به شهرنشینی موجب رشد شتابان جمعیت شهری، گسترش نامتناسب شهر و ایجاد مشکلات زیست محیطی شده است. هدف این پژوهش، بررسی اثرات گسترش شهری بر کیفیت محیط شهر کردکوی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و شیوه ی آن رویکرد های توصیفی-تحلیلی است. نتایج این پژوهش که با بهره گیری از تصاویر ماهواره ای منطقه در سال های 1984 و 2010 و تحلیل و مقایسه تغییرات آن ها بدست آمده بیانگر رشد بی رویه و ناموزون کردکوی می باشد، نتایج مقایسه تصاویر نشان دهنده گسترش فیزیکی شهر است که همین امر موجب بدقواره شدن شهر و نابودی بخشی از اراضی مرغوب کشاورزی شده است. همچنین داده های جمعیتی نشان می دهد که جمعیت شهر نیز طی این دوره افزایش زیادی داشته است. می توان گفت عدم نظارت و کنترل مدیران شهری و نداشتن طرح و برنامه ای مدون جهت گسترش فیزیکی شهر از دلایل بدقواره شدن شهر و نابودی بخشی از اراضی مرغوب کشاورزی بوده است.

گسترش شهری، کیفیت زیست محیطی، تخریب محیط زیست، کردکوی