بررسی تاثیر الگو های شکل دهنده فضاهای اقامتی جهت افزایش حس رضایت مندی بانوان خودسرپرست

معماری از دیرباز تاثیر فراوانی در ایجاد حسهای مختلف اعم از حس های منفی و مثبت و تهاجمی و... بر روی اشخاص داشته و این امر خود را در مکان های خاص با کاربری های خاص که در این پروژه فضای متعلق به بانوان خودسرپرست است نشان داده است ایجاد فضاهای خاص برای بانوان خودسرپرست در جهت حس رضایت مندی و آرامش آنها از موضوعاتی است که کمتر به آن توجه شده،زنان سرپرست خانوار به دلیل عدم امکان دسترسی به منابع وامکانات جهت تامین زندگی خود و نیز نداشتن فرصت های اجتماعی به منظور مشارکت در زمینه های مختلف از دیگر گروه زنان متمایزند لذا برنامه ریزی و ایجاد فضاهای معماری که در آنها به خواسته ها و نیاز های آنها توجه شود الزامی است. هدف پژوهش حاضر این است که با استفاده از روش همبستگی و کمی با مطالعه روی عوامل محیطی ایجاد حس رضایت مندی و مقایسه آنها با مواردی که در بانوان خودسرپرست ایجاد حس رضایت مندی میکند با بررسی عوامل موثر روانشناختی در طراحی فضاهای معماری به کلیتی در مورد ویژگی های این فضا ها بپردازد.

Keywords:

حس رضایت مندی , بانوان خودسرپرست , فضاهای معماری , حس تعلق