حسین برلیانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه آزاد واحد مشهد
مریم آذرگون - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد واحد مشهد

آنچه که ما امروزه با آن مواجه هستیم. معیارهی ناگسستنی در شناخت مبانی زیبایی شناسی و ادراک و ارتباط آن با معماری است.ساختار معماری که چرخشی میان هستی (انسان) و کالبدی سخت (فرم و جنس بنا) شکل گرفته است، در حالی که می خواهد نیاز انسان به زیبایی را پاسخگو باشد. و این معیارها با ورود هر مکتبی دستخوش تغییراتی می شود؛ معماری، هم به عنوان پدیده ای ابژکتیو و هم گفتمانی سوبژکتیو از لحاظ زیرساخت در شهر است و هم می تواند از ساحت ابژکتیو بودن، مکانی باشد برای گردهمایی های اجتماعی (حکیمی، حسینی: 1396)افزایش سریع جمعیت در چند دهه اخیر و به دنبال آن روند رشد شتابان ساخت و سازهای بدون توجه به معیارهای زیبایی شناسانه مقیاس شهری، منظر شهرها را با چالش جدی مواجه کرده است.در این پژوهش که با رویکردی تحلیلی- توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته بعد از شناخت و ارایه تعاریفی از ادراک، زیبایی، زیبایی شناسی و بررسی نظریه ها، دیدگاه های بزرگان در این راستا به معیارهای زیبایی و زیبایی شناسی در حیطه معماری می پردازیم. در مرحله بعد به کنکاش در مبانی نظری زیبایی شناسی پرداخته تا نهایتا به بررسی و عوامل زیبایی و زیبایی شناسی در منظر شهری برسیم.تا بتوانیم با ایجاد طرح و ایده های ذهنی: نسبت متقابل ادراک و زیبایی شناسی با معماری و شهرسازی در ذهن معمار کیفیت محیط شهری را ارتقا داده و شهرها را به بوم هنری معمار تبدیل کنیم.

زیبایی شناسی- زیبایی- ادراک بصری- مبلمان شهری- منظر شهری- معماری