بازپیرایی در فضاهای سبز شهری تبریز با معرفی گونه های مقاوم به کم آبی

فضاهای سبز یکی از عوامل اصلی پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی نوین به حساب می آید و با توجه به اینکه کشور ما در کمربند خشک و نیمه خشک جهان واقع شده است و با بحران کم آبی در اکثر نقاط خود موتجه می باشد و از طرفی مهم ترین عامل محدود کننده توسعه فضا های سبز کمبود آب می باشد نیازمند توجه ویژه به انتخاب گونه های مقاوم به کم آبی و تدابیر مناسب در این راستا می باشد. طراحی مناسب و انتخاب گونه های گیاهی مناسب برای شرایط و اقلیم متفاوت در مناطق مختلف و انتخاب گزینه ای کارآمد که نشانگر طراحی ویژه منظر در راستای این شرایط باشد نیز یکی از مواردی هست که باید بدان پرداخته شود. از این رو، در این پژوهش به معرفی گونه های گیاهی مقاوم به کم آبی برای بازپیرایی فضای سبز شهر تبریز پرداخته شده است و به بررسی فنولوژی، ریخت شناسی و ویژگی های منظر گونه های مختلف درختی و درختچه های مقاوم به خشکی که می تواند در منظر سازی فضاهای سبز لکه ای و خطی و... در سطح استان آذربایجان شرقی و کلان شهر تبریز استفاده کرد اشاره شده است. چرا که یکی از برنامه های مدیریت شهری در راستای آمادگی جهت تبریز 2018 توسعه فضای سبز شهری است که سعی در اجرای این برنامه با توسعه فضای سبز درون شهری و هم محدوده بیرون از شهر در دستور کار قرار گیرد. هم چنین با توجه به بحران آب در کلانشهرهای کشور و تبریز و نامناسب بودن خاک و عوامل اقلیمی در شهر تبریز توجه به این مساله و باز پیرایی در فضای سبز شهر تبریز با توجه به گیاهان مقاوم به کم آبی و کم نیاز را ضروری می کند چرا که در هر طرح توسعه ای توجه به اصول توسعه پایدار از اصل های لاینفک می باشد. در این پژوهش 35 گونه گیاهی (درخت، درختچه و گل) مقاوم به کم آبی و شرایط سخت معرفی شده است.

Keywords:

بازپیرایی , فضای سبز , گونه های کم نیاز , تبریز