ساماندهی کالبدی منطقه 1 زابل با رویکرد ارتقاء کیفیت محیط

بهبود کیفیت زندگی در هر جامعه ای، یکی از مهم ترین اهداف سیاست های عمومی آن جامعه است. در طول سه دهه اخیر، کیفیت زندگی، به عنوان جانشینی برای رفاه مادی، به اصلی ترین هدف اجتماعی کشورهای مختلف تبدیل شده است. تحقیق حاضر درصدد بررسی و ساماندهی وضعیت کیفیت محیط شهر زابل است که ناشی از عوامل و معیارهای مختلفی می باشد. کیفیت محیط در این پژوهش شامل شاخص های: زیباشناختی، معنایی، عملکردی، زیست محیطی و... می باشد. بطورکلی پژوهش حاضر از نظر اهداف در زمره تحقیقات کاربردی می باشد و از نظر ماهیت موضوع روش پژوهش و بررسی آن از نوع تحقیقات توصیفی - تحلیلی است. به این ترتیب که در این مرحله مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه طراحی و ساماندهی و بررسی تجربیات در این زمینه انجام گرفت. روش گرداوری در این تحقیق مطالعات کتابخانه ای و برداشت میدانی است و از پرسشنامه برای گرداوری اطلاعات استفاده گردید. نتایج نشان داد در بعد کالبدی، شاخص جانمایی صحیح ساختمان ها با میانگین وزنی 69/1 بیشترین وزن و در بین شاخص های مولفه زیست محیطی، شاخص مشارکت مردمی در تقویت فضای سبز با میانگین وزنی 73/3، از بین شاخص های مولفه معنایی - ادراکی، شاخص حفاظت از هویت مکان با میانگین وزنی 35/3 بیشترین فراوانی را داشتند، در بعد دسترسی نیز شاخص ارتباط صحیح بین پیاده رو و خیابان با میانگین وزنی 3596/1 بیشترین فراوانی را دارد. نتایج آزمون همبستگی نیز نشان داد بین متغیرهای کالبد فرسوده و کیفیت فضای شهری با احتمال 99 درصد (01/0 خطا) رابطه معنی داری (820/0; P:000/0sig:) وجود دارد. بدین معنی که با افزایش کیفیت کالبدی می توان شاهد افزایش کیفیت فضای شهری موجود بود. با توجه به روند افزایش جمعیت شهر زابل و پیش بینی صورت گرفته در این زمینه، جهت تامین نیازهای حداقل در زمینه های خدمات شهری و رفاهی تنها استفاده از زمینهای بایر شهر مکفی نخواهد بود.

Keywords:

کیفیت زندگی , ساماندهی , شهر زابل , فضای شهری