تحلیل شرایط اقلیمی ساختمان های آموزشی (نمونه موردی ساختمان دانشکده هنر و معماری دانشگاه رازی کرمانشاه)

پیشرفت تکنولوژی، صنعت و علم بر روی سبک زندگی، ساختمان ها و حتی بر شهرها تاثیرات قابل توجهی گذاشته است. در گذشته بناها با توجه به نوع اقلیم، فرهنگ و غیره شکل می گرفته اما امروزه فرم ها بدون توجه به شرایط اقلیمی و سازگاری با طبیعت و صرفا به علت داشتن فرم های جذاب، به تقلید از طرح ها و سبک های معماری سایر اقلیم ها در معماری ایران مورد استفاده قرارگرفته اند. این امر باعث آسیب رساندن به طبیعت و عدم پاسخ گویی به نیازهای عملکردی و عدم دستیابی به یک فرم ساختمانی پایدار و انعطاف پذیر در جهت کاهش مصرف منابع انرژی تجدید ناپذیر گردیده است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، معماری اقلیمی و ساخت و ساز فرم های سازگار با شرایط محیطی و مصالح بوم آورد، در حال توسعه و ترویج بوده و این موضوع بعنوان یکی از مباحث پرطرفدار در دانشکده های معماری دنبال می شود. طراحی دانشکده های معماری با رویکرد اقلیمی می تواند تاثیر زیادی بر کیفیت آموزش معماری داشته باشد و با بروز ویژگی های معماری سازگار با محیط موجبات توجه و احیاء آن را فراهم آورد. بررسی دانشکده های معماری موجود کمک بسزایی در رسیدن به اهداف مورد نظر دارد که در این مقاله، به بررسی شرایط اقلیمی ساختمان دانشکده هنر و معماری دانشگاه رازی در شهر کرمانشاه پرداخته خواهد شد. با توجه به اینکه دانشکده های معماری محلی برای رشد و تکامل معماران هستند و این اهم که ساختمان خود نیز می تواند به عنوان مولفه کمکی جهت انتقال بهتر مفاهیم آموزشی بکار گرفته شود، در این راستا به دو مرکز آموزشی که نکات اقلیمی در آنها رعایت شده است اشاره شده و سپس دانشکده هنر و معماری دانشگاه رازی مورد بررسی قرار گرفته است. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج بدست آمده از این پژوهش قابل استفاده برای طراحان و معماران در طرح های اقلیمی خود خواهد بود.

Keywords:

معماری اقلیمی , شرایط محیطی , دانشکده معماری , شهر کرمانشاه