پیام زنگانه رنجبر - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران، صندوق پستی: ۳۷۵۶،
حمیدرضا طالبی مامودان - مربی گروه مهندسی عمران، واحد لنگرود، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، ایران،
ایران جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، واحد لنگرود، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، ایران

با توجه به اهمیت کاربرد خاک ها در پروژه های عمرانی و همچنین گسترش بسیار زیاد خاک های مسیله دار، اصلاح و بهسازی خاک بسیار حایز اهمیت می باشد. یکی از روش های متداول ، بهبود خصوصیات مکانیکی و افزایش قابلیت بهره برداری مصالح خاکی است، بهسازی خاک های رسی به روش های مکانیکی و شیمیایی صورت می گیرد. روش شیمیایی بهسازی خاک به صورت متعارف و غیرمتعارف است، در روش متعارف از تثبیت کننده های سنتی مانند آهک، سیمان و خاکستر آتشفشانی استفاده می شود و در روش غیرمتعارف از مواد پلیمری مانند پلی وینیل الکل، پلی وینیل استات P.V.A و پلی وینیل اکریلیک و... استفاده می شود. از سوی دیگر در سال های اخیر، کاربرد فناوری نانو در مهندسی ژیوتکنیک مورد بررسی قرار گرفته است. نانو ذرات به ویژه نانورس با داشتن خواص منحصر به فرد، تاثیرات چشمگیری بر پارامترهای مختلف خاک داشته و می توانند در جهت رفع عیوب خاک های مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

خاک رس، بهسازی خاک، دوغاب پلیمری، نانو رس