سامان عذیری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - زلزله، دانشگاه ارومیه

با توجه به گسترش روزافزون استفاده از کامپوزیت های FRP در مقاوم سازی، بهسازی و ترمیم سازه ها نحوه اجرای این مصالح نیز مورد توجه قرار گرفته است. روش های مختلفی برای نصب این الیاف بر روی اعضای بتنی وجود دارد که از مطرح ترین آن ها روش نصب نزدیک سطح NSM و روش تسلیح با اتصال خارجی EBR است که خود این روش ها نیز به منظور پیشگیری از جداشدگی کامپوزیت FRP از سطح بتن به شیوه های مختلفی اجرا می شوند. در این تحقیق به بررسی این روش ها در تقویت خمشی تیرهای بتن آرمه و همچنین مقایسه ی نقاط ضعف و قوت هر یک از آن ها پرداخته شده است. روش NSM به علت عدم نیاز به عملیات آماده سازی سطح، سهولت در پیش تنیده کردن، عملکرد مناسب تر حین قرار گرفتن در معرض آتش سوزی و همچنین حفظ ظاهر سازه پس از مقاوم سازی دارای ارجحیت است.

کامپوزیت FRP، تقویت خمشی ، تیر بتن آرمه ، روش NSM، روش EBR