تحلیلی بر چالش های توسعه و بازاریابی گردشگری کلانشهرتبریز مبتنی بر روش دلفی با تاکید بر رویداد گردشگری تبریز2018

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 723

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS03_612

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

Abstract:

امروزه صنعت گردشگری بسیاری از تقاضاهای( ملی و فراملی) خود را از طریق تبلیغات هدفمند، شناخت بازارهای توانمند و سپس معرفی مقاصد خود به عنوان یک منطقه جذاب کسب می نماید. مقاصدی که مسافران از طریق فعالیت های بازاریابی جذب آن ها می شوند و توقع دارند که مفهوم ارزش- هزینه به طور کامل در فرآیند سفر آن ها تحقق یابد و تعامل برد – برد را با جاذبه و مقصد گردشگری برقرار نمایند. صنعت گردشگری با مبحث بازاریابی رابطه تنگاتنگی دارد. درواقع گردشگری یک بنگاه اقتصادی است که باید برای آن فعالیت بازاریابی اصولی و فنی انجام گیرد.اهمیت این مهم بر متخصصان این عرصه آشکار است که فعالیت در این صنعت پربازده و بهره مندی از مزایای سرشار آن جز در پرتو برنامه ریزی و اجرای صحیح برنامه های بازاریابی جهت معرفی محصولات و خدمات و جلب و جذب گردشگران به مقاصد موردنظر میسر نیست. شهر تبریز به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی در سال 2018 میلادی انتخاب شده و این عامل موجبات ورود گردشگران داخلی و خارجی در این سال شده است. استفاده از این فرصت نیازمند مدیریت بازاریابی برای چنین رویداد بزرگی می باشد. بر این اساس این مقاله بر آن است که چالش های توسعه و بازاریابی گردشگری کلان شهر تبریز را از بررسی کند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و در طول پژوهش با استفاده ازنظر کارشناسان و روش دلفی و swot و نیز از منابع و اسناد کتابخانه ای نیز بهره گرفته شده است. توسعه گردشگری در تبریز رویداد 2018 علی رغم تمام تلاش های مسیولین، روندی نسبتا کند داشته باشد و علی رغم برخورداری از پتانسیل های بالقوه تبریز مانند جاذبه های تاریخی و فرهنگ غنی شهر تبریز و فرصت ارتباطات بیشتر بین المللی از دستیابی به سهم واقعی خویش از بازار گردشگری به نسبت چنین رویداد بسیار مهم در سطح بین المللی برخوردار نگشته و تغییر چندان مهمی در چهره و سطح اشتغال و رفاه عمومی تبریز ایجاد نشده است.

Authors

فریدون بابایی اقدم

دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز

رحیم حیدری چیانه

دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز

قاسم رحیمی فرد

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری - دانشگاه تبریز