شهرزاد غالبی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی ،دانشگاه هنر تهران،
هادی پندار - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران،

به سبب پیشرفت های صنعتی و رواج پیدا کردن زندگی ماشینی، انسان ها از فضاهای شهری کناره گرفته و به جای گذراندن اوقات فراغت خارج از منزل خود و در فضاهای شهر و عرصه های عمومی، ترجیح میدهند در خانه های خود وقت بگذرانند. یکی از دلایل بروز این مشکل، طراحی های نادرست فضاهای شهری ست که گاهی اصالا در جهت رفع نیاز انسان های استفاده کننده از آن نیست. این تحقیق سعی بر این دارد تا این پیام را برساند که اگر مکانی که به هر دلیل کارایی قبل خود را ندارد و از فضاهای اطراف خود کنده شده و بی استفاده مانده است، با معاصرسازی آن متناسب با نیازهای روز، میتوان هویت قبلی فضا را به آن باز گرداند و ممکن است حتی استقبال بیشتری نسبت به زمان گذشته که کارایی به خصوص خود را داشته، از آن بشود. در این تحقیق ابتدا با بررسی 3 نمونه جهانی موفق در زمینه باززنده سازی یا معاصرسازی به این سوال پاسخ میدهیم که آیا با معاصر سازی میتوان هویت قبلی فضاهای از کار افتاده را با آن ها باز گرداند . در انتها پیشنهادی در رابطه با بازگرداندن هویت تاریخی به قسمتی از محله بهارستان، حد فاصل عمارت مسعودیه و باغ موزه نگارستان که این دو بنا در قدیم به هم متصل بودند و به سبب رشد شهری در بافت جدید گم گشته و از هم گسسته شده اند ارایه میشود.

معاصر سازی ، باززنده سازی بافت تاریخی ، باغ نگارستان ، عمارت مسعودیه