بصیرا مدانلو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - سازه،دانشگاه صنعتی بابل
مرتضی حسینعلی بیگی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بابل،
بهرام نوایی نیا - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بابل،

بتن به عنوان یکی از مهمترین مصالح مصرفی در ساخت انواع سازه های بتنی کاربرد بسیار وسیعی یافته است. بتن انواع مختلفی دارد که یکی از آنها بتن سنگین می باشد. این نوع از بتن دارای کاربری های مختلفی در شاخه های مختلف مهندسی و صنعت می باشد که می توان به تاسیسات اتمی، محیط هایی که تشعشعات رادیواکتیو در آن وجود دارد یا به عنوان سپرهای محافظ در مراکز پزشکی و هسته ای اشاره نمود. دوام یا پایایی بتن متناظر با سن یا عمر خدمت رسانی آن در شرایط محیطی مشخص به شمار می آید. افزایش فزاینده هزینه های تعمیر و بازسازی سازه های آسیب دیده ناشی از تخریب مصالح مصرفی، بخش قابل توجهی از هزینه ساخت سازه ها را به خود اختصاص می-دهد. از این جهت موضوع دوام مصالح مصرفی به ویژه بتن اهمییت ویژه ای دارد. در تحقیق حاضر دوام بتن سنگین ساخته شده با سنگدانه های مگنتیت در برابر سیکل یخ و ذوب مورد مطالعه آزمایشگاهی قرارگرفته است. بدین منظور نمونه های متفاوتی با دو نسبت آب به سیمان 5/0 و 45/0 با درصدهای مختلف پوزولان(میکروسیلیس) 0، 5، 10 و 15 تهیه و مورد آزمایش قرارگرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد، با افزایش سیکل یخبندان و ذوب مدول الاستیسیته دینامیکی کاهش یافته است. همچنین در دو نسبت آب به سیمان 45/0 و 55/0، افزودن 5 درصد پوزولان بهترین عملکرد را در برابر ذوب و یخبندان از خود نشان داده است.

بتن سنگین، دوام بتن، ذوب ویخبندان، میکروسیلیس