تبیین چارچوب احیا و باززنده سازی باغات قصردشت شیراز با استفاده از پارادیم های برنامه ریزی مشارکتی(آرا شری آرنشتاین)

سعی در استفاده از پارادیم مشارکت در عرصه های گوناگون شهرسازی جزء لاینفک پیشنهادات، شرح خدمات، سیاست ها و ... گردیده است. روش های کل به جزء در برنامه ریزی ها ناموفق بوده و عدم درک صحیح از مردم و نیازهایشان مواردی هستند که لزوم مراجعه به خرد جمعی، بهره گیری از تبادل نظر و گفتمان گروه های مختلف اجتماعی در تصمیم سازی و تصمیم گیری ها را فراروی برنامه ریزان قرار داده اند. در طول این سال ها رویه های گوناگونی نیز جهت تهیه برنامه های مشارکتی بکارگرفته شده، است که می بایست در عمل کارایی و کاربردی بودن خود را نشان دهد و در برنامه ریزی های شهری موثر واقع شوند. باغات قصردشت شیراز که از سالیان دور، وسیعترین پهنه سبز و ریه شهر شیراز محسوب می شده اند، به دلیل تهدیدات جدی تخریب و تغییر کاربری ناشی از روند فزاینده گسترش ساخت و سازها به ویژه از دهه60 تا کنون، محور توجه مدیریت شهری قرار گرفته اند و براین اساس طرح ساماندهی باغات قصردشت شیرازتوسط مهندسین مشاور آمود برای این محدوده تهیه و درسال 1379 به تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران رسیده و مبنای اقدامات اجرایی در این محدوده قرار گرفته است . این طرح به دلیل مشکلات عدیده که مهمترین آن عدم استفاده از مشارکت فعال ذی نفعان و نادیده گرفتن ملزومات اقتصادی- معیشتی باغداران، پیش نیازها و خدمات پشتیبانی هم اینک مدیریت شهری شیراز را با انبوهی از مشکلات، ابهامات و مسایل اجرایی روبرو کرده است. بهره گیری از توان، دیدگاه ها و مشارکت ذی نفعان می تواند دریچه جدیدی را به روی این عرصه شهری بگشاید که این مقاله به دنبال آن می باشد

Keywords:

مشارکت . برنامه ریزی مشارکتی , شهروندان , شهر شیراز , باغات قصردشت , شری آرنشتاین