اثر صلبیت اتصالات قاب خمشی فولادی بر خرابی پیش رونده با سناریوی حذف ستون میانیو کناری بکمک تحلیل دینامیکی غیرخطی

محققان همواره در تلاشند رخدادهایی را‎ که در طول عمر مفید سازه، بر کارایی و استقامت آن اثر قابل توجهی داشته باشد، پیش‎بینی کنند. پدیده خرابی پیش‎روندهیکی از این رخدادها می‎باشد. خرابی پیش‎رونده اصولا یک خرابی کوچک محلی سازه است که منجر به فروریزش بخشی یا حتی تمام سازه می‎شود. به عبارتی دیگر، خرابی پیش‎رونده زمانی پیش می‎آید که سازه از رسیدن به تعادل ایستای جایگزین پس از حذف عضو ناتوان باشد. در سال های اخیر، با توجه به حوادث ناشی از خرابی های پیش رونده، در اکثر آیین نامه ها بر کنترل این موضوع تاکید شده است. یکی از سیستم‎های سازه‎ای که مقاومت خوبی در برابر خرابی پیش رونده از خود نشان می دهد، سیستم قاب خمشی فولادی است. مطالعات و تحقیقات گذشته نشان داده است که این سیستم، مقاومت و شکل پذیری بالایی در برابر پدیده خرابی پیش رونده دارد. در این مقاله، اثر صلبیت اتصالات بر پتانسیل خرابی پیشرونده قاب‎های خمشی فولادی با تعداد طبقات مختلف، و با استفاده از روش مسیر جایگزین و تحلیل دینامیکی غیرخطی با سناریوی حذف ستون‎های کناری و میانی، مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور قاب‎های خمشی فولادی 4، 8 و 12 طبقه 4 دهانه با عرض دهانه‎3 متریبا صلبیت اتصلات مختلف شامل صلبیت‎های 40%، 60%، 80% و 100% جهت بررسی پتانسیل خرابی پیش‎رونده، مورد بررسی قرار گرفته‎اند. نتایج تحلیل‎ها نشان داد که بطور کلی قاب‎های با صلبیت اتصال بیشتر مقاومت بیشتری را در برابر خرابی پیش‎رونده از خود نشان می‎دهند و قاب‎های با صلبیت کمتر دارایشکل‎پذیری و جذب انرژی بیشتریمی‎باشند. ضمن اینکه با افزایش تعداد طبقات، پتانسیل خرابی پیش‎رونده در قاب‎ها در حالت حذف ستون میانی و کناری طبقه همکف، کاهش پیدا می‎کند.

Keywords:

خرابی پیش‎رونده , تحلیل دینامیکی غیرخطی , مسیر جایگزین , قاب خمشی فولادی , صلبیت اتصالات , شکل‎پذیری