تاثیر آپارتمان نشینی بر تعاملات اجتماعی مطالعه موردی : محله جمالزاده جنوبی تهران

امروزه در جوامع شهری به علت تغییرات که در کالبد و ساختار اقتصادی و جمعیتی شهرها صورت گرفته است افزایش ارتفاع در ساختمان سازی دارای روند رو به رشد بوده و آپارتمان سازی به امری اجتناب ناپذیر در شهرها تبدیل شده است.به دنبال تغییر در الگوهای سکونتی و عدم توجه به نیازهای اجتماعی افراد ساکن در آپارتمان ها، شاهدکاهش تعاملات اجتماعی و روابط همسایگی هستیم. در این پژوهش سعی برآن است تا مدیریت شهری را با چالش های ناشی از آپارتمان نشینی در زمینه میزان تعاملات صورت گرفته میان ساکنین آن آشنا کند. این پژوهش به روش مطالعات کتابخانه ای به بررسی و شناسایی عوامل موثر بر تعاملات اجتماعی درابعاد رفتاری، کالبدی و متغیرهای موثر برآن پرداخته و سپس به شیوه مطالعات میدانی و پرسشنامه ای این عوامل و متغیرها در محله جمالزاده جنوبی که از محلات قدیمی تهران و در سده های اخیر متاثر از آپارتمان نشینی بوده است مورد مطالعه و پژوهش و در نهایت با استفاده از نرم افزار تحلیلی آماریspss به تحلیل و بررسی میزان تاثیرات آپارتمان-نشینی بر تعاملات اجتماعی پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاکی ازآن است که طراحی فضاهای کارکردی مشترک و همگن بودن اجتماعی ساکنین آپارتمان ها و ایجاد فضاهای کانونی برای جذب و شکل گیری ارتباط میان ساکنین محله در افزایش تعاملات اجتماعی و روابط همسایگی ساکنین موثراست.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , فضاهای شهری , محله , جمالزاده جنوبی