مروری بر حق مالکیت زن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، با نگاهی بر اسناد حقوق بین الملل
Publish place: International Congress on Citizenship rights
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 406
This Paper With 10 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICR01_025
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397
Abstract:
حق مالکیت یکی از مهم ترین حقوق بنیادین فردی است که از زیر شاخه های حقوق مدنی محسوب می شود چرا که ادامه ی حیات و بقای انسان درگرو تامین نیازها و حوایج مادی اوست و تلاش انسان در رفع احتیاجات مادی بر مبنای برخورداری از مال و حق مالکیت استوار است. با مروری بر پیشینه ی برخورداری از حق مالکیت می توان به این نکته پی برد، اغلب زنان از حق مالکیت بی بهره یا کم بهره بوده اند. پس از انقلاب صنعتی و در پی تحولات اجتماعی و فمینستی با شعار تساوی حقوق زن و مرد و رفع تبعیض بین آن ها در غرب، زنان دارای حق مالکیت شدند و این حق حتی در اسناد بین المللی حقوق بشر نیز مورد توجه قرار گرفت و به تبع آن قوانین اکثر کشورها حق مالکیت را برای زنان به رسمیت شناختند. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز اصول مختلفی از جمله اصول 20، 46،47 و 44 به حمایت از حق مالکیت و نیز تساوی زن و مرد در برخورداری از حمایت قانون اشاراتی شده است. در این راستا مطالعه حاضر به بررسی حق مالکیت زنان در قانون اساسی ایران با نگاهی به اسناد بین المللی حقوق بشر در سطح جهانی و منطقه ای پرداخته و در پی پاسخ به این سوال است؛ آیا قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از تضمینات کافی برای حمایت از حق مالکیت زنان برخوردار است یا خیر
Keywords:
Authors
محمد مظهری
استادیار دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز
فایقه چلبی
دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز