بهروز عسگریان - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
فرشاد هاشمی رضوانی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

مقاومت تیرهای منوریل در مقابل کمانش جانبی و کمانش جانبی پیچشی به سختی قابل ارزیابی است چراکه این تیرها در مقابل پیچش به نحومطلوبی مهار نشده اند. منوریلها در بال بالایی خود در فواصل مشخصی مهار می شوند ولی در بال پایینی کاملا آزاد می باشند مگر در تکیه گاههای انتهایی که از سخت کننده های قائم به منظور ممانعت از حرکت استفاده شده است و منجر به مهار بال پایینی نیز می شود. البته این نوع از مهارچندان حائز اهمیت نمی باشد زیرا فواصل تکیه گاهی در اکثر موارد بسیار زیاد است. مقاومت در برابر کمانش می تواند توسط مهارهایی در برابرتغییر مکانهای جانبی و دوران طولی بال بالایی در تکیه گاههای میانی افزایش یابد. مقاومت اضافی حاصله از مهار دورانهای طولی با پیچش سطح مقطع همراه است که طی آن بال پایینی متحمل دوران می شود. هدف از این مقاله بررسی اثر مهار ها بر روی کمانش الاستیک جانبی منوریل هایی ست که در بال پایین بارگذاری شده اند و توجه به چگونگی استفاده از این آثار در طراحی هاست. در این مقاله یک روش تحلیلی و اقتصادی برای تعیین مقاومت اسمی در برابر کمانش جانبی تیر های منو ریلی که در بال پایینی بارگذاری شده اند، ارائه شده است.

تیر منوریل، کمانش الاستیک، کمانش جانبی، دوران، مقاومت اسمی