شرایط صحت تعهد به نفع شخص ثالث و منتفع ثالث
Publish place: First National Conference on Law and Political Science
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 692
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISCV01_111
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397
Abstract:
تعهد به سود شخص ثالث را قانون مدنی در قالب استثنا بر اصل نسبی بودن قراردادها پذیرفته و مورد شناسایی قرار داده است؛ اما به دلیل تعارض با یک اصل ریشه دار (اصل نسبی بودن قراردادها) بسیار دیر و به کندی و پس از بحث های طولانی توانست مورد قبول عرصه قانون قرار گیرد. قانون گذار ایران در مواد 196، 768 و 769 ق.م. تحت تاثیر قانون مدنی فرانسه (ماده 1121) و فقه امامیه درقالب عباراتی مختصر و مجمل به طرفین قرارداد اجازه ی ایجاد تعهد به نفع ثالث را داده است. برای ایجاد تعهد به نفع ثالث باید دو تن پیمانی ببندند و یکی از آن دو در برابر دیگری ملتزم به دادن مال یا انجام دادن کاری به سود ثالث شود. اما برای تقاضای اجرای قرارداد توسط ذینفع ثالث، این قرارداد باید در یک سری از شرایط صدق کند که مقاله سعی دارد تا به بررسی شرایط صحت تعهد به نفع شخص ثالث و منتفع ثالث بپردازد.
Keywords:
Authors
فایزه جهانی مقدم
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
رضا قیاسی
استادیار گروه حقوق، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران