فریدون اکبرزاده
آرش سلطان زاده

رهیافت نهادی یکی از ستون های اساسی رشته ی سیاست می باشد. این رهیافت بر قواعد، رویه و سازمان های رسمی حکومت تمرکز می نماید. روش های آن عبارتند از: توصیفی - نهادی، قانونی - رسمی، و مقایسه ای - تاریخی. این رهیافت از تکنیک های تاریخ دانان و حقوق دانان استفاده می کند و در پی ایضاح رابطه میان ساختار دموکراسی و راههایی که طی آن قواعد، رویه ها و سازمان های رسمی در محدود ساختن رفتار سیاسی موفق می شوند یا شکست می خورند، می باشد. رهیافت نهادی هم چنان به عنوان ویژگی تعیین کننده ی مکتب انگلیسی سیاست شناخته می شود ، هم چنین مطالعات قانون اساسی، اداره ی عمومی و نهادگرایی جدید همگی نهادها را به عنوان نقطه ی آغازین تحلیل خود در نظر می گیرند. اهمیت نهادگرایی دولت اصلاحات با سیاستگذاری بر ارزش های سیاسی دموکراسی، قواعد و رویه های قانونی به عنوان متغیر مستقل، و کارکرد دموکراسی ها به عنوان متغیر وابسته معتقد بوده است. موضوع این پژوهش نهاد گرایی و توسعه سیاسی دولت های اصلاحات در سالهای 1384 - 1376 را مورد مطالعه قرار می دهد.

نهادگرایی، جامعه مدنی ، توسعه سیاسی ، اصلاحات ، دموکراسی