مهدی رمرودی - کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
فریده مرادقلی - کارشناسی ارشد ریاضی محض دانشگاه سیستان و بلوچستان

امنیت مفهومی است که تمامی شیونات و ابعاد زندگی انسان را در بر می گیرد و تضمین کننده حیات و بقای اوست. واقعیت یافتن امنیت در محیط جغرافیایی، مستلزم اقدامات و برنامه ریزی های ویژه است و با مسایل زیادی از قبیل امنیت اقتصادی، منیت سیاسی-نظامی، امنیت اجتماعی و... ارتباط دارد. یکی از مهمترین عوامل موثر بر امنیت مرزها، سیاست های کنترل و مدیریت مرزهای بین المللی است. کشورهای مختلف متناسب با ویزگی های خود ممکن است سیاست مرزهای بسته، باز و یا کنترل شده را انتخاب کنند و پیرو آن از طرح ها، شیوه ها، اقدامات و تجهیزات متفاوتی نیز برای نظارت و کنترل موثر مرزهای خود بهره بگیرند. استان سیستان و بلوچستان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، از نظر امنیت آسیب پذیری زیادی دارد و در سالهای اخیر شاهد افزایش خشونت و منازعات مسلحانه توسط گروه های ستیزه جو بوده است. اگر چه همواره ریشه ناآرامی های منطقه مسایل سیاسی دانسته می شود، اما نمی توان اثر محرومیت اقتصادی و پایین بودن شاخصه های توسعه را نادیده گرفت و بطور کلی می توان گفت که ناامنی در بستره های توسعه نیافته زمینه بروز بیشتری دارد. در این پژوهش، سیاست های پایداری امنیت در مرزهای شرقی ایران(سیستان و بلوچستان)مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که سیاست ها و شیوه های کنترل و مدیریت در طول مرزهای سیستان و بلوچستان نقش موثری در کنترل و نفوذ ناپذیری مرز داشته است.

پایداری امنیت ،سیاست های کنترل مرز ،سیستان و بلوچستان