علی صفری - گروه مهندسی معدن دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
غلامرضا کریمی - استادیار گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
حسین قنبری - دانشیار گروه نانوفناوری پزشکی، دانشکده فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

در سال های اخیر به کابردهای مختلف نانوتکنولوژی در صنایع غذایی توجه ویژه ای شده است. حوزه هایی نظیر مواد، فرایند، محصول و ایمنی از حوزه های پرکابرد فناوری نانو به حساب می آیند. رساندن دارو و مواد مغذی به بافت های بدن از طریق نانوذرات با استفاده از فرمولاسیون های خاص از پرطرفدارترین حوزه ها در نانوتکنولوژی محسوب می شود. در این تحقیق مدلی بر اساس منابع مختلف سنتز نانوذرات کایتوزان TPP ارایه شده است که به بررسی پارامتر های مختلف برای تولید نانوذره با سایز و پایداری مناسب پرداخته شده است. با افزایش غلظت کایتوزان، در سطح پایین غلظت TPP 0.5 اندازه انوذرات افزایش می یابد، اگر چه با افزایش غلظت کایتوزان در سطح بالای غلظت TPP 2 اندازه نانوذرات کاهش می یابد. به عبارت دیگر، با افزایش غلظت کایتوزان اندازه نانوذارت افزایش می یابد، اگرچه در صورتی که غلظت TPP مناسب باشد اندازه نانوذرات کاهش می یابد.

مدل سازی، نانوذرات، کایتوزان، صنایع غذایی و دارویی