اثر بهبوددهندگی سولفات کلسیم و کلرور کلسیم بر هیدراتهای کربن گیاه پونه )Mentha longifolia L.( تحت تاثیر فلز سنگین روی

این تحقیق با هدف اثر بهبوددهندگی سولفات کلسیم و کلرور کلسیم بر هیدراتهای کربن گیاه منتا تحت تاثیر فلز سنگین روی در شرایط گلدانی در آزمایشگاه زیست شناسی دانشگاه آزاد واحد اسلام شهر انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1394-95 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد فلز سنگین روی در 4 سطح: صفر (به عنوان شاهد)، 150، 300 و 450 میکرومولار، سولفات کلسیم در دو سطح صفر (به عنوان شاهد) و 2 میلی مولار و کلرور کلسیم در دو سطح صفر (به عنوان شاهد) و 2 میلی مولار بر روی گیاه منتا بودند. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از فلز روی تاثیر معنیداری بر صفات مورد مطالعه داشت. به طوری که بالاترین محتوای پروتیین 4/28) میلی گرم بر گرم وزن تر) برای سطح شاهد تیمار روی بدست آمد و با افزایش سطوح روی به طور معنیداری از محتوای پروتیین کاسته شد. سطح 450 میکرومولار تیمار روی نیز دارای پایینترین میزان پروتیین 3/18) میلی-گرم بر گرم وزن تر) بود. محتوای قند محلول در کاربرد فلز سنگین روی نیز کاهش معنیداری داشت ولی محتوای فنل کل و قند نامحلول در کاربرد این فلز سنگین به طور معنیداری افزایش یافتند. استفاده از بهبود دهنده های سولفات کلسیم و کلرور کلسیم نتایجی عکس فلز روی نشان دادند و کاربرد این دو بهبود دهنده باعث افزایش محتوای پروتیین و قند محلول و کاهش محتوای فنل کل و قند نامحلول شدند. به طور کلی با توجه به نتایج این تحقیق میتوان اظهار داشت که کاربرد فلز سنگین روی در گیاه منتا باعث کاهش محتوای هیدراتهای کربن میشود ولی سولفات کلسیم و کلرور کلسیم میتوانند با افزایش میزان این صفات در بهبود عملکرد گیاه مورد مطالعه موثر باشند.

Keywords:

بهبوددهندگی , پروتیین , پونه , هیدرات های کربن