تغییرپذیری مکانی عناصر غذایی کم مصرف در مقیاس مزرعه ای و ارتباط آن با ویژگی های خاک

عناصر کم مصرف از جمله آهن، روی، مس و منگنز از عناصر غذایی ضروری برای گیاهان هستند و به ویژه در مناطق کشاورزی دارای تغییرپذیری مکانی زیادی می باشند که می تواند روی تولید محصول اثر داشته باشد. مطالعه حاضر وابستگی مکانی عناصر کم مصرف قابل جذب خاک را در مقیاس مزرعه ای مورد بررسی قرار می دهد. در مجموع 48 نمونه خاک با فاصله حدود 250 متر از یک مزرعه 300 هکتاری (مزرعه نمونه در شمال استان گلستان) از عمق 30-0 سانتی متری برداشته شد. عناصر کم مصرف قابل جذب خاک توسط DTPA عصاره گیری شد. میانگین غلظت عناصر کم مصرف خاک 33/2 میلی گرم بر کیلوگرم برای Fe-DTPA، 46/2 میلی گرم بر کیلوگرم برای Zn-DTPA، 06/1 میلی گرم بر کیلوگرم برای Cu-DTPA و 92/5 میلی گرم بر کیلوگرم برای Mn-DTPA می باشد. غلظت عناصر کم مصرف غیر از مس وابستگی مکانی قوی با دامنه تاثیر حدود 370 متر برای آهن و روی و 1079 متر برای منگنز نشان داد، اما مس به لحاظ مکانی فاقد وابستگی بود. نقشه کریجینگ تخمین زده شده برای عناصر کم مصرف، توزیع مکانی این متغیرها را در مزرعه نشان داد که برای درک بهتر تغییرپذیری مکانی عناصر کم مصرف و برای تصحیح شیوه های مدیریت کشاورزی در مقیاس مزرعه ای مفید می باشد.

Keywords:

عناصر کم مصرف , غلظت قابل جذب , تغییرپذیری مکانی , کریجینگ