تعیین میزان کارایی مدل شبکه عصبی مصنوعی درپیش بینی بارش- رواناب حوضه های شهری

مدل سازی بارش رواناب اولین گام در راستای مدیریت منابع آب و مقابله با اثرات سوء آن است. این فرایند در حوضه های شهری که رفتار رواناب دارای دینامیک غیرخطی شدیدی است، ضرورت دارد. در این مطالعه، برای مدل سازی بارش رواناب رودخانه خرم آباد که حوضه آبخیز آن هم از ماهیت کوهستانی و هم از کاربری شهری برخوردار بوده از شبکه عصبی مصنوعی استفاده گردید. آزمون حافظه سیگنال سری زمانی رواناب به مقدار 8/0 به دست آمد که این مقدار نشان از حافظه بلندمدت و دینامیک غیرخطی سیگنال رواناب رودخانه زیربط داشت. در ادامه، مدل بارش رواناب تولید شد که ارزیابی میزان دقت و کارایی آنها با استفاده از معیار نش ساتکلیف، ضریب تعیین، جذر میانگین مربعات خطا و توزیع زمانی خطا مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاکی از آن بود که کارایی و ضریب دقت مدل دارای عملکرد ضعیفی است. زیرا برحسب معیار نش ساتکلیف، مدل توانسته تنها در حدود 20 درصد، رواناب را به درستی شبیه سازی کند و در حدود 80 درصد پیش بینی رواناب توام با خطا بوده است.

Keywords:

رواناب , شبکه عصبی مصنوعی , حافظه بلندمدت , حوضه خرم آباد ,