برهمکنش قارچ های میکوریزای آربسکولار و کادمیم بر تغییرات پرولین، قندهای محلول و برخی شاخص های رشدی سورگوم

خاک پایه اصلی تمام بوم نظام های زراعی و طبیعی است. آلودگی خاک ها به فلزات سنگین به دلیل عدم تجزیه و اثرات سوء آن ها بر موجودات زنده و خطر تجمع زیستی در زنجیره های غذایی در دهه های اخیر حایز اهمیت شناخته شده است، در بین فلزات سنگین، کادمیم یکی از خطرناک ترین آلاینده های خاک است، بنابراین مطالعه در مورد آلاینده های خاک و ارایه راهکارهای مناسب جهت پالایش ضرورتی انکارناپذیر است. قارچ های میکوریزای آربسکولار فراوان ترین ریزموجودات خاک هستند که به طور مستقیم و غیرمستقیم باعث بهبود رشد و عملکرد گیاه می شوند. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کادمیم و قارچ های میکوریزای آربسکولار بر وزن خشک اندام هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه، میزان تغییرات پرولین، قندهای محلول و کلروفیل برگ گیاه سورگوم،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل سطوح مختلف کادمیم (صفر، 5، 10، 20 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و 3 تکرار همراه با 3 قارچ میکوریزایی (Funneliformi mosseae (Fm)، Rhizophagus intraradices(Ri) و Claroideoglomus etunicatum (Ge)) و نمونه شاهد در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد، با افزایش غلظت کادمیوم در خاک میزان کلروفیل برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه و ارتفاع گیاه سورگوم در سطح 5 درصد به طور معنی داری کاهش یافت. بااین حال در گیاهان تلقیح شده با قارچ های میکوریزای آربسکولار افزایش قابل توجهی در مقدار کلروفیل برگ، وزن خشک و ارتفاع گیاه مشاهده شد. مقدار قندهای محلول و پرولین برگ تحت تنش آلودگی فلز سنگین کادمیم، در گیاهان قارچی نسبت به گیاهان شاهد به طور معنی داری افزایش یافت.

Keywords:

کادمیم , قارچ میکوریزا , پرولین , قندهای محلول , وزن خشک گیاه