منصوره قوام - استادیار گروه مرتع وآبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی وعلوم زمین دانشگاه کاشان
زینب سلیمانی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مرتع وآبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی وعلوم زمین دانشگاه کاشان

فرسایش، به علت اثرات فراوان اقتصادی و زیست محیطی همواره دغدغه بزرگی برای کشاورزان، مهندسان و سیاست گذاران منابع طبیعی در سالهای اخیر به شمار می آید. فرسایش خاک هر چند یک پدیده ی طبیعی حتمی می تواند قلمداد شود، ولی تشدید آن بر اثر عوامل مصنوعی مانند اعمال نادرست انسان در بهره برداری از طبیعت، می تواند موجب بروز خطرات جدی و ایجاد نابسامانی هایی در زندگی بشر شود. در دید ژیومرفولوژی درازمدت، وجود فرسایش نه تنها مضر نیست، بلکه باعث تشکیل و توسعه ی دشت ها و اراضی مناسب برای کشت و زرع می شود ولی در مقیاس زمانی کوتاهتر، فرسایش باعث از دست رفتن خاک و کاهش تولید اراضی می شود. باد و آب از عوامل مهم ایجاد فرسایش خاک بوده که علیرغم غالبیت آنها در بسیاری از نقاط جهان از عملکرد متفاوت برخوردار می باشند که شناخت هر یک از آنها در روند مدیریت فرسایش و حفاظت خاک متفاوت است. با آنکه نقش فرسایش آبی در نابودی منابع ارضی و تخریب سرزمین در بسیاری از مناطق جهان چشمگیر و فراگیر است، اما فرسایش بادی نیز به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک و از جمله ایران از نظر کمی و کیفی حایز اهمیت است.

فرسایش، منابع طبیعی، حفاظت خاک، منابع ارضی