بررسی اصول طراحی شهری در بازآفرینی پایدار مرکز محلات سنتی ) نمونه موردی : محله سنگلج تهران )

با مطرح شدن اصول توسعه ی پایدار و لزوم توجه به همه ی ابعاد وجودی شهر شامل زیست محیطی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی، به عنوان اساس توسعه ی پایدار شهری، مشکل مناطق تاریخی و مرکزی شهرها نیز وارد مرحلهی مطالعاتی جدیدی شده است . و از این رو با تنوع و تعدد بافتهای تاریخی ، پتانسیلهای موجود در بافت و چگونگی استفاده از آنها و نیز شیوه های تصمیم سازی و مداخله ، رویکردهای مواجهه با این نوع بافتها و ارایه راه حل را متفاوت میکند. بازآفرینی شهری سیاستی جامع، دربرگیرنده برنامه ارتقای کیفی بافتهای شهری با اهداف یکپارچه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که تنها به تغییرات کالبدی نمی اندیشد و تغییرات اجتماعی را نیز تاکید مینماید. بازآفرینی شهری هم جذابیتهای فضاهای شهری از طریق مرمت عناصر موجود و ایجاد عناصر کالبدی جدید و هم تلفیق انواع فعالیتهای رسمی و تعریف شده با فعالیتهای غیررسمی اشاره دارد. محله سنگلج تهران نیز به عنوان یکی از محلات تاریخی و قدیمی این شهر، با مشکلات رایج در بافتهای کهن و فرسوده شهری روبه رو است و نیازمند رویکرد نوینی است تا با مداخله هدفمند، وضعیت آن بهبود پیدا کند و ارزش تاریخی آن حفظ گردد.هدف از انجام پژوهش حاضر، احیا و بازآفرینی مرکز محلات تاریخی ) محله سنگلج( بر اساس نیازهای زندگی امروز با توجه به حفظ ارزشهای بهجای مانده از گذشته و ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان آن میباشد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است. لذا جهت استخراج اصول طراحی پایدار و بازآفرینی شهری از روشهای اسنادی )کتابخانه ای( و از روش پیمایشی و ابزار مشاهده جهت مطالعات میدانی استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از تکنیک کیفی سوات استفاده شده است و با توجه به شناخت و تحلیل محدوده مورد بررسی با استفاده از روش اورگون به تبیین چشم انداز محله اقدام و در نهایت با به کارگیری اصول طراحی پایدار و اصول بازآفرینی مرکز محله سنگلج طراحی گردید

Keywords:

بازآفرینی , مرکز محله , هویت , محلات تاریخی , محله سنگلج