ارزیابی ابعاد موثر در طراحی شبکه پیاده راه ها (با تاکید بر مناسب سازی برای معلولین)

یکی از عوامل موثر و با اهمیت در طراحی و برنامه ریزی برای هر فضایی شناخت نیازهای اقشار متفاوت استفاده کننده از آن است. مسلما در طراحی پیاده راه ها به عنوان یک فضای با اهمیت شهری ، توجه به نیازهای عابران پیاده مختلف نیز که عامل اصلی تعیین کننده کیفیت این فضای شهری هستند، اهمیت بسزایی دارد. فضاهای شهری که خود را با نیازهای عابران وفق داده اند فضاهای مناسب تری برای حضور تمامی افراد می باشند.از آن جهت که در شرایط فعلی بسیاری از فضاهای عمومی و پیاده راه ها فاقد کیفیت لازم برای اقشار مختلف خصوصا معلولین هستند در این مقاله سعی بر آن شده است تا ضمن شناختی کلی از این نیازهای متفاوت اقشار جهت طراحی، به مهمترین مواردی که میتواند در این امر موثر باشد خصوصا با تاکید بر نیازهای معلولین پرداخته شود.به نظر میرسد رعایت مواردی چون دسترسی پذیری مناسب برای اقشار مختلف، کفسازی و مبلمان مناسب مسیر و ایجاد امکاناتی چون خطوط ویژه معلولین و نابینایان، نورپردازی مناسب در شب، ایجاد راهنماهای مناسب در مسیر و کاهش سرعت با نوع سنگفرش و... میتواند در بهبود کیفیت شبکه های عابر پیاده برای اقشار مختلف خصوصا معلولین موثر باشد.این تحقیق به صورت کیفی و با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی سعی در بررسی و اثبات فرایض فوق نموده است.در نهایت با ارزیابی دیدگاه اندیشمندان این حوزه و تحلیل نمونه های موفق اجرایی و استخراج مولفه های مشترک این دو، درستی فرضیه های اولیه به اثبات رسید.

Keywords:

پیاده راه , معلولین , طراحی شبکه , مناسب سازی