بررسی راهکارهای طراحی اکوتکنولوژیک در معماری معاصرکشورهای اسلامی

در چند دهه اخیر متاثر از دغدغه های زیست محیطی که درکشورهای مختلف بوجود آمده است، گرایش ها و رویکردهای جدیدی با هدف کمک به حفظ و استفاده بهینه از محیطزیست در معماری شکل گرفته است. یکی از این روشها، رویکرد اکوتکنولوژیک می باشد. این رویکرد در حالی که نهایتا سه دهه از ظهور آن میگذرد، توانسته طیف وسیعی از ساختمانها و تلاشهای مرتبط با آن را در محیطهای علمی و فنی شامل شود. در واقع اکوتک رویکردی نوظهور از معماری در دنیای معاصر می باشد که برخلاف نظر بسیاری از صاحب نظران محیطزیست، با نگرش مثبت به تکنولوژی آن را در جهت حفظ محیط زیست پیرامون واستفاده بهینه از انرژی به خدمت گرفته است. همواره سنتها نقش تعیین کنندهای را در معماری معاصر کشورهای اسلامی داشته و بوسیله معماران بومی وخارجی و به روشهای گوناگون به کار رفته و از آنجایی که موضوع محیط زیست در سنت و فرهنگ اسلامی نقش پررنگی را ایفا می نماید لذا توجه به اهمیت این موضوع وارایه راهکارهای مدون و صریح در این حوزه کمک شایانی به رسالت این رویکرد درحوزه معماری خواهد داشت. بنابراین در این پژوهش ضمن تحلیل چگونگی بهره گیری از این رویکرد درطراحی معماری، به بررسی و تحلیل زیستمحیطی مصادیق موفق جهانی از اکوتک در پروژه های معماری می پردازد و ضمن بیان ضرورت اهمیت این موضوع در فرهنگ اسلامی در انتها با ارایه راهکارهای طراحی اکوتکنولوژیک برای کشورهای اسلامی جمع بندی خواهد شد.

Keywords:

طراحی اکوتکنولوژیک , محیط زیست , تکنولوژی , فرهنگ اسلامی