مقایسه سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران مبتلا به سل ریوی فعال با گروه شاهد

سابقه و هدف: سل یک بیماری عفونی و واگیردار است. در بین بیماری های میکروبی در تمام دنیا بیماری سل، شایعترین عامل کشنده در بزرگسالان است. فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ( VEGF) به عنوان یک مدیاتور با قابلیت تحریک و فعال سازی ساخت عروق، تقسیم میتوز سلولی و افزایش نفوذ پذیری عروق برای سلولهای اندوتلیال عروقی می باشد. اخیرا افزایش روند ساخت و ساز عروقی در ضایعات سل ریوی فعال دیده شده است. هدف از این مطالعه مقایسه سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران مبتلا به سل ریوی فعال با گروه شاهد است. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، از بین افراد مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی زاهدان در سال 1391، با روش نمونه گیری آسان و در دسترس تعداد 45 بیمار مبتلا به سل ریوی فعال به عنوان گروه مورد و 45 بیمار مبتلا به بیماری های ریوی غیر سلی به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سپس سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در دو گروه عروقی توسط کیت های BOSTER به روش ELISA اندازه گیری شد و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده های حاصل با آزمون T مستقل مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران مبتلا به سل ریوی ( با میانگین90/6± 334/36) در مقایسه با گروه کنترل ( با میانگین(48/8 ±192/96) افزایش یافته بود. افزایش سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران مبتلا به سل ریوی فعال در مقایسه با افراد گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت(0/05> P). نتیجه گیری: با توجه به اینکه سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران مبتلا به سل ریوی فعال نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت، این افزایش سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران می تواند نشان دهنده ابتلا به سل ریوی فعال باشد. هر چند نقش فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در فرایند ساخت عروق، بیماری زایی و پیشرفت ضایعات مربوط به سل ریوی باید بیشتر بررسی شود.

Keywords:

فاکتور رشد اندوتلیال عروقی , سل ریوی فعال , الیزا