بررسی تاثیراکسی توسین موضعی برآتروفی واژن، پس از یایسگی: مروری سیستماتیک

سابقه و هدف: آتروفی واژن به دلیل کاهش عملکرد تخمدان و در نتیجه کاهش تولید استروژن در زنان یایسه اتفاق می افتد. اکسی توسین یک هورمون نوروپپتید است که بیش از 50 سال است که به صورت کلینیکی به دلیل توانایی در انقباض رحم و خروج شیر از پستانها مورد استفاده قرار میگیرد. واژیتوسین، ژل واژینال اکسی توسین است که به عنوان درمان بالقوه آتروفی واژینال در زنان یایسه شناخته شده است. این مطالعه مروری سیستماتیک با هدف تعیین تاثیر اکسی توسین موضعی بر آتروفی واژن پس از یایسگی انجام شد. روش جستجو: این مقاله به صورت مروری سیستماتیک و با استفاده از کلید واژه های Oxytocin، Vagina، Menopause و تمام کلمات مرتبط در Pubmed MeSH در پایگاه های داده Pubmed، SCOPUS، Web of Science(ISI) و Google Scholar بدون محدوده زمانی مورد جستجو قرار گرفت و در پایگاهPubmed تعداد 9 مقاله، در پایگاه SCOPUS تعداد 9 مقاله و در پایگاه Web of Science تعداد 3 مقاله مرتبط یافت شد و پس از بررسی و بازبینی توسط 2 نفر مستقل، در نهایت از بین 21 مقاله، فقط 5 مقاله کاملا مرتبط کارآزمایی بالینی یافت شد. یافته ها: در این مطالعات زنانی که پس از یایسگی علایم مربوط به آتروفی واژن از جمله خشکی واژن، درد، خارش و خونریزی حین مقاربت به دلیل خشکی واژن را داشتند وارد مطالعه شدند. آتروفی واژن در این زنان با بررسی سطح سرمی استروژن، معاینه واژینال، کولپوسکوپی و بررسی بافت واژن محرز شد. استعمال واژیتوسین در مقایسه با پلاسبو در تمام این زنان انجام شد. یافته های مطالعات مختلف نشان داد که استعمال واژیتوسین باعث کاهش علایم آتروفی واژن، تسکین دیسپاورونی(خشکی و التهاب مهبل)، تسکین درد و نرمال شدن ظاهر مورفولوژیک مخاط واژن نیز شده است. نتیجه گیری: استعمال روزانه واژیتوسین باعث ترمیم اپیتلیوم واژن و بهبود علایم آتروفی واژن شده است. در معاینات سیتولوژیکی اسمیر واژن زنان یایسه، تاثیر واژیتوسین کاملا تایید شده است. باتوجه به این مطالعه، می توان از واژیتوسین برای درمان آتروفی واژن زنان یایسه در مراکز بهداشتی و درمانی زنان و مامایی بهره برد.

Keywords:

اکسی توسین , آتروفی واژن , یایسه