بررسی ریسک فاکتورها، سیر بالینی و پیش آگهی بیماران مبتلا به عفونت سودوموناس مقاوم به کلیسیتن در بیمارستان فیروزگر در بازه دی ماه 93 تا تیرماه 1395

سابقه و هدف: تجویز بیش از اندازه ی آنتی بیوتیک ها در ایران منجر به تولید گونه های مقاوم به دارو شده که این مسیله باعث توجه پزشکان به آنتی بیوتیک قدیمی کلیستین گردیده است.با آگاهی از نحوه ی تغییر الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی می توان بهترین درمان آنتی بیوتیکی را اعمال کرد.همچنین با توجه به نبود مطالعات کافی و گزارشات جامع مبنی بر شیوع مقاومت باکتری های گرم منفی خصوصا سودوموناس به آنتی بیوتیک کلیستین در ایران، این مطالعه با هدف بررسی ریسک فاکتورها، سیر بالینی و پیش آگهی بیماران مبتلا به عفونت سودوموناس مقاوم به کلی سیتن اجرا شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در بازه دی ماه93 تا تیرماه 1395، در بیمارستان فیروزگر اجرا شد. بیماران وارد شده، تمامی بیماران بستری در واحدهای مراقبت های ویژه که به هر علتی در آنها اینتوبه و تشخیص VAP(پنومونی وابسته به ونتیلاتور) مطرح شده و در کشت ترشحات تنفسی، نمونه های بافتی و خونی آنها سودوموناس مقاوم به کلیستین تشخیص داده شده بود. روش آزمایشگاهی بررسی مقاومت به روش disk diffusion بوده است. اطلاعات بیماران دارای کشت مثبت از قبیل ریسک فاکتورها، سیر بالینی و پیش آگهی از پرونده های آن ها استخراج و در چک لیستی ثبت و درنهایت اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS v.21 آنالیز گردید.از تست chi-square test و آماره های توصیفی میانگین و انحراف استاندارد(mean ± SD) استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه شیوع تقریبی مقاومت به کلی ستین از بین کل کشت های مثبت گزارش شده در این فاصله زمانی، 4/5% محاسبه شد. میانگین سنی بیماران 21±57 سال بود. میانگین تعداد روزهای بستری در ICU 36±32 بود. از بین بیمارانی که بستری طولانی مدت در ICU داشتند 3/87% دچار VAP شدند و53/1% فوت کردند. در حالیکه در بیمارانی که کمتر از این مدت بستری در ICU داشتند، شیوع VAP به مراتب کمتر بود. در سیر بالینی بیماران، 66% کل بیماران به ونتیلاتور متصل شده و میانگین تعداد روزهای اتصال به ونتیلاتور 33±28 روز بود و حدود 4/89% از آنها مبتلا به VAP شدند. بیشترین فراوانی بیمار های زمینه ای پس از فشار خون بالا (%33)، بیماری های نورولوژیک (%32) و سپس انواع کنسر ها (%25) بود. شایع ترین ارگانیسم جدا شده از نمونه ها، سودوموناس مقاوم به کلی ستین و سپس آسینتو باکتر بود. پس از مروپنم، سیپروفلوکساسین و ونکومایسین شایعترین آنتی بیوتیک های مصرفی بودند. مورتالیتی در کل بیماران با عفونت سودوموناس مقاوم به کلی ستین 4/43% بود. HTN ( P=0/004) و بیماری ریوی مزمن ( P=0/016) ارتباط معناداری با مورتالیتی داشت. نتیجه گیری: شیوع مقاومت در بیمارستان فیروزگر طی این برهه زمانی، به نسبت سایر مراکز و گزارشات ثبت شده تا کنون، بالاتر بوده است. طی این مطالعه مشخص شد که با افزایش تعداد روزهای بستری در ICU، شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور و همچنین مورتالیتی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. توجه و تلاش در جهت کاهش نیاز بیماران به ICU و ونتیلاتور، جهت کاهش ابتلا به VAP و سایر عفونت های نازو کومیال و جلو گیری از بروز موارد جدید باکتری های MDR و در نتیجه کاهش مورتالیتی، بسیار حایز اهمیت است.

Keywords:

مقاومت به کلیستین , باکتری سودوموناس , ریسک فاکتور , سیر بالینی , پیش آگهی , آنتی بیوتیک