بررسی شیوع آنتی بادی IA2 درکودکان و نوجوانان 18-5 ساله شهر بیرجند در سال 92

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 503

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_229

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

Abstract:

مقدمه و هدف: دیابت تیپ یک یکی از شایع ترین اختلالات اتوایمیون می باشد که در نتیجه تخریب سلول های بتای جزایرلانگرهانس پانکراس که تولیدکننده انسولین هستند ایجاد می شود. در ایجاد این بیماری سه عامل ژنتیک، محیط و فاکتورهای ایمونولوژیک را موثر دانسته اند. اتو آنتی بادی های متعددی موجب تخریب سلول های بتا با واسطه ایمنی می شوند که پیشگویی بیماری را طی مراحل قبل از ظهور علایم بالینی بیماری ممکن می سازند. لذا با توجه به ارزش پیشگویی کننده آنتی بادی ضد انسولین از نوع IA2 در این مطالعه قصد داریم تا با بررسی میزان شیوع این آنتی بادی در نمونه ای از کودکان و نوجوانان 18-5 ساله اطلاعاتی در خصوص میزان موارد مثبت در مقایسه با سایر مطالعات کشوری و جهانی بدست آورده و در صورت امکان در مطالعات بعدی با پیگیری افراد دارای تیتر بالای آنتی بادی ارزش پیشگویی کننده این آنتی بادی در دیابت نوع یک و ریسک فاکتورهای مربوط به تیتر بالای این آنتی بادی بررسی شود. مواد و روش ها: اطلاعات مربوط به شرکت کنندگان طرح سندرم متابولیک و نمونه های سرمی آن از طریق مجری طرح فوق دریافت شده و نمونه های سرمی مربوط به کودکان و نوجوانان 18-5 ساله با استفاده از کیت الایزای اختصاصی IA2شرکتglory آمریکا اندازه گیری شد. نمونه های مثبت دوباره چک شد. اطلاعات دموگرافیک و نتایج آزمایشات در نرم افزار وارد شده و آنالیزهای آماری انجام شد. برای کلیه مواردی که آنتی بادی مثبت بودند. با فرد مربوطه تماس گرفته شده تا وضعیت فرد بررسی شود. داده های این مطالعه پس از ورود به نرم افزار SPSS 22 توسط تستهای آماری توصیفی آنالیز شد. نتایج: در این مطالعه 330 نفر از کودکان و نوجوانان 18-5 ساله شرکت کننده در طرح سندرم متابولیک، مورد ارزیابی قرار گرفتند که به طورمیانگین 2/22±10/550 سال سن داشتند. بیشترین سن 15 سال وکمتری نسن 6 سال بوده است که 178 نفر (53/9 %) ازافراد پسر و 152 نفر (46/1 %) دختر بودند. در این بررسی 2 نفر (0/6%) از افراد مبتلا به دیابت بودند. همچنین 21 نفر (6/4 %) ازافراد دارای پدرمبتلا، 14 نفر (4/2 %) دارای مادر مبتلا و 4 نفر (1/2 %) دارای پدر و مادر مبتلا به دیابت بودند. همچنین میانگین BMI دراین مطالعه 2/43±22/32 بود. بیشترین BMI17/37 وکمترین آن 18/85 بود. 7 نفر (2/1 %) از افراد دارای تیتر IA2 مثبت بودند که از این تعداد 3 نفرپسر و 4 نفردختر بوده و نیز 5 نفردارای BMI طبیعی و 2 نفر دارای اضافه وزن بودند. 2 نفر ازکودکان دارای تیتر مثبت IA2 و نیز والدین 5 نفر از آنها مبتلا به دیابت بودند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادکه تیترمثبت IA2 به سابقه دیابت در خود فرد و والدین افراد ارتباط نزدیکی دارد. هر چند که ارتباطی با سایر مولفه های پژوهش یافت نشد. این یافته ها موید پروسه اتوایمیون بودن بیماری دیابت تیپ یک می باشد.

Authors

محمدرضا عابدینی

استادیار گروه پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

محمد فریدونی

دانشیارگروه پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

پویا توکلیخراسانی

دانشجو رشته پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

آذین گنجی

کمیته تحقیقات دانشجوبی , دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران