تاثیر رایحه درمانی استنشاقی هل بر تهوع و استفراغ حین و بعد از عمل جراحی سزارین غیر اورژانسی: کارآزمایی بالینی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 707

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_260

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

Abstract:

سابقه و هدف: روش های غیر دارویی می توانند تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی را کاهش دهند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی استنشاقی هل بر تهوع و استفراغ مادران حین و بعد از عمل جراحی سزارین انتخابی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور بر روی 70 زن باردار با تهوع متعاقب جراحی سزارین در سال1396 در بیمارستان ملایر انجام گردید. مادران به صورت تصادفی به دو گروه هل و پلاسبو تخصیص یافتند. پس از اخذ رضایت، از مادران خواسته شد تا سه تنفس عمیق از پد آب مقطر یا هل را دو بار به فاصله 2 دقیقه، در صورت بروز حالت تهوع انجام دهند. شدت تهوع آنان قبل از مداخله و 5 دقیقه بعد از مداخله با مقیاس دیداری اندازه گیری شد. همچنین تعداد دفعات عق زدن و استفراغ بعد از اجرای مداخله تا 2 ساعت بعد از ریکاوری بررسی شد. این پژوهش در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان با کد اخلاقیIRUMSHA.REC.1396.91 و در مرکز کارآزمایی بالینی ایران با کد IRCT2017050333794N1 به ثیت رسیده است. یافته ها: بررسی اطلاعات دموگرافیک، ویژگی های بارداری و بالینی بین گروه هل و پلاسبو اختلاف معنی دار آماری را نشان نداد و دو گروه در بدو ورود به مطالعه، تقریبا مشابه بودند ولی شدت تهوع در گروه پلاسبو کمتر از گروه هل بود (0/05> P). اما در پایان مداخله، شدت تهوع در هر دو گروه کاهش معنادار داشت البته کاهش در گروه هل بیشتر بود (0/01> P). همچنین تعداد عق زدن در گروه هل، پس از مداخله کمتر بود (0/006=p)، ولی تفاوتی در تعداد استفراغ گروه ها مشاهده نشد (001/ 0> P). نتیجه گیری: رایحه درمانی استنشاقی اسانس هل در کاهش شدت تهوع و عق زدن بعد از عمل جراحی سزارین توصیه می شود.

Authors

زهرا خلیلی

مربی، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

معصومه میرزایی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

مهناز خطیبان

دانشیار، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

لیلی تاپاک

استادیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.