گزارش یک مورد: ارست قلبی تنفسی به دنبال بی حسی نخاعی

سابقه و هدف : بیهوشی نخاعی، اگر چه که یک روش ایمن محسوب می شود، اما بدون عوارض نیز نمی باشد. این عوراض می تواند از یک سردرد ساده تا یک ارست قلبی جدی باشد. ارست قلبی بر اثر بی حسی نورواگزیال نیازمند مداخله سریع برای جلوگیری از صدمات عصبی و مرگ می باشد. این مطالعه ارست قلبی تنفسی بیمار 91 ساله را بدنبال بی حسی نخاعی گزارش کرده است. گزراش بیمار: بیمار آقایی 91 ساله با وزن 87 کیلوگرم که دو هفته قبل بدلیل شکستگی استخوان فمور پای راست، تحت عمل جراحی ارتوپدی با بی حسی نخاعی قرار گرفته بود. به دلیل بی تحرک (Complete bed rest) بودن در طی این دو هفته با زخم عفونی بستر( Bed sore) در ناحیه ساکروم به اتاق عمل بیمارستان *** مراجعه کرد. در مشاوره بیهوشی قبل از عمل اریتمی AF ، فشار خون بالا و EF: 55 درصد گزارش شده بود. پس از بررسی بیشتر شرایط ویژه بیمار مانند کهولت سن و بیماری های قلبی عروقی همراه تصمیم بر استفاده از بی حسی نخاعی برای انجام عمل جراحی گرفته شد. در حالت supine سطح بی حسی تا T10 آورده شد و پس از ان بیمار در پوزیشن لترال قرار داده شد. در انتهای عمل پس از پایان پانسمان و هنگام بازگشت به پوزیشن سوپاین بیماردچار برادیکاری شدید و ارست قلبی تنفسی گشت که بلافاصله عملیات احیا قلبی تنفسی انجام پذیرفت. بیمار برای مراقبت های بیشتر به واحد مراقبت های ویژه منتقل شد. بیمار در طی 4 روز بستری در بخش مراقبت های ویژه ضمن مانیتورینگ کامل و دارودرمانی با بهبود شرایط قلبی تنفسی به بخش داخلی منتقل شد. نتیجه گیری: بدلیل شرایط ویژه این بیمار که دارای بیماری قلبی همراه بود و بنابر نیاز فوری این بیمار به درمان انتخاب بی حسی اسپاینال نسبت به بیهوشی جنرال انتخاب بهتری بوده است. اما به نظر می رسد در مواقعی که شرایط اورژانس نباشد به تعویق انداختن عمل جراحی و تحت نظر قرار گرفتن بیمار برای بهبود یافتن شرایط بیمار مناسب ترین راهکار می باشد.

Keywords:

بی حسی نخاعی , برادی کاردی , هایپوتنشن , ارست قلبی