سمیه فتحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانکشده کشاورزی دانشگاه ملایر
مریم بیات ورکشی - استادیار مهندسی منابع آب دانشکده کشاورزی دانشگاه ملایر

مقدار تبخیر در مدیریت منابع آب مناطقی با اقلیم خشک و نیمه خشک به دلیل کمبود آب، از اهمیت بسزایی برخوردار است. امروزه به دلیل کمبود ایستگاه تبخیر سنجی و عدم وجود آمار کافی، کاربرد روش های تجربی جهت برآورد تبخیر در حال توسعه است. در این تحقیق با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی شهرستان سنندج طی سال های 1992 تا 2009 ، اقدام به برآورد تبخیر از سطح آزاد با استفاده از 9 معادله تجربی مایر، ایوانف، مارسیانو ،تیچومروف، هنفر، شاهتین، پنمن، استیفن، سازمان عمران آمریکا گردید. مقایسه نتایج با مقدار تبخیر از تشت مشاهداتی، با اعمال شاخص های آماری مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب همبستگی (r) صورت گرفت. نتایج نشان داد تبخیر برآورد شده از روش ایوانف، کمترین خطا (2.3=RMSE) و بیشترین همبستگی (0/97=r) در مقایسه با سایر روش ها داشت. پس از روش ایوانف، روش شاهتین در اولویت بعدی قرار داشت. بیشترین خطای برآورد تبخیر نیز به روش استفین تعلق داشت. درمجموع کاربرد معادلات تجربی در برآورد تبخیر منطقه مورد مطالعه قابل توصیه می باشد

تبخیر، روش تجربی، تشت تبخیر، ایوانف، سنندج